بی سوادی جامعه درحال عام شدن است

ابداع و تولید چدن‌های ضد سایش کم آلیاژ برای مصارف در صنایع معدنی و آسیاب ها یکی از خدمات ارزنده ای است که این استاد به جامعه علمی ارائه داده است.

مهندس عبدالمهدی اجلالی، متولد 30 مهر ماه 1328 کرمان است. وی پس از گذراندن دوران تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه شریف شد و همراه با بزرگانی چون مهندس شریف، دکتر امین و … تحصیلات خود را در رشته متالورژی به پایان رساند. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی در سال 1351، به شرکت ملی فولاد رفت و برای گذراندن دوره ای عازم آلمان شد و پس از بازگشت فعالیت خود را ادامه داد.

مهندس اجلالی در  سال 1362 مقدمات تاسیس شرکت ایران ذوب را فراهم کرد که در سال 1367 شروع به ریخته گیری قطعات فولادی و چدن نمود. ساخت انواع گلوله و سیلپبس کرومدار آسیاب، مورد مصرف در صنایع سیمان، فولاد و معادن، لاینرها، دیافراگم ها و کلیه قطعات داخل یک آسیاب و هم چنین بخش قابل توجهی از قطعات ضد سایش، فولاد های نسوز در صنایع سیمان و مجتمع های فولاد و … از تولیدات شرکت ایران ذوب است.

 مهندس اجلالی در سال 1387 به عنوان مهندس برجسته سال در زمینه مهندسی متالورژی از طرف فرهنگستان علوم و در سال 1388 به عنوان چهره ماندگار صنعت و معدن معرفی شد. این موفقیت ها باعث شد تا گفت و گوی اختصاصی با مهندس اجلالی داشته باشیم.

مشوق اصلی شما در انتخاب رشته مهندسی متالورژی چه کسی یا چه چیزی بود؟

در زمان تحصیل من دانشگاه شریف سومین دوره مهندسی متالورژی را برگزار می کرد و من به عنوان یک دیپلمه ریاضی قصد داشتم در رشته ای تحصیل کنم که به صلاح مملکتم باشد و فقط در ایران بمانم.انگیزه و مشوق اصلی من در واقع مملکتم بود و دوستانی که برای انتخاب این رشته  راهنمایی ام کردند.

نقاط ضعف و قوت علمی کشوردر این حوزه را درچه مسائلی می بینید؟

ضعف اولی که وجود دارد این است که برنامه یا استراتژی خاصی در کشور حکفرما نیست .مسئله بعدی عدم همکاری بانک هاست.دراین میان دولت نیز قادر به همکاری نخواهد بود.اینها ضعف مالی است زیرا شهرک های علمی و تحقیقاتی ما با نبود بودجه نمی‌توانند فعالیتی کنند و زمانی که چرخه صنعتی و شهرک های فناوری و تولیدی نتوانند سرپا باشند ،فارغ التحصیل دانشگاه‌های ما نیز نمی‌تواند علوم آکادمی که آموخته است را به فناوری تبدیل کند و این علم که نتیجه سالها تلاش است به ثمر بنشیند.بنابراین بزرگترین مشکل ما مسئله مالی است .

همچنین متاسفانه تعداد فارغ التحصیلانی که از کشور خارج می شوند زیادند و این نشان میدهد که کشور ما برنامه‌ای برای جذب دانشجو ندارد .درحالی که مملکت نیاز به ذهن های فعال جوانان برای پویایی کشور دارد.

 دانشجویان با کمترین قیمت دانش خود را به خارجی ها می فروشند و جلای وطن می‌کنند و درنهایت کشور نیروری علمی خود را از دست می دهد.

آینده علمی کشور را در صورت عدم وجود نخبگان چطور ارزیابی می کنید؟

متاسفانه کشور ما نخبگان را از گذشته تا به امروز از دست داده است و آنهایی که نمی‌توانند از کشور خارج شوند هم امکاناتی برای نشان دادن علم شان ندارند. همچنین متاسفانه با وجود دانشگاه های مختلفی که هرروز به وجود می آید، بی سوادی جامعه درحال عام شدن است.

چه توصیه ای به دانشجویان این رشته دارید؟

مهندسی و علم مواد ساختاری است که مابه وجود آورده ایم.بنابراین توصیه ام به همه دانشجویانی که در این رشته وارد می‌شوند این است که علم را خوب بیاموزند و آن را به کار گیرند.جلای وطن نکنند تا بتوانند کشور را سرپا نگه دارند.

No tags for this post.