استفاده از این ایمپلنت میزان خطرات نبود پذیرش توسط بدن و آسیب به ستون فقرات را به اندازه قابل ملاحظه ای کاهش می دهد و ممکن است در آینده به حفظ تعادل در بیماران فلج کمک کند.
این ایمپلنت پروتز عصبی است که توسط دانشمندان دانشگاه ای پی اف ال( EPFL) سوئیس ارایه شده است با پیوند الکترونیک و زیست شناسی می تواند به افرادی که به سبب آسیب ستون فقرات فلج شده اند، امکان تحرک دهد.
این ایمپلنت کوچک به طور ویژه برای قرارگیری در سطح مغز یا ستون فقرات طراحی شده است و دارای ویژگی های مکانیکی بافت های زنده است.
در آینده ممکن است چنین ایمپلنت هایی به حفظ تحرک در بیماران فلج کمک کنند یا برای درمان بیماری های عصبی مانند پارکینسون و سندرم تورت (نوعی اختلال عصبی مادرزادی- مترجم) استفاده شوند.
این ایمپلنت که به دورای الکتریکی(e-Dura) معروف است، می تواند برای زمان زیادی بر روی ستون فقرات یا قشر مغز باقی بماند.
این فناوری امکانات درمانی جدیدی را برای بیمارانی که از آسیب ها یا اختلالات عصبی رنج می برند، به خصوص آنهایی که در اثر آسیب ستون فقرات فلج شده اند، فراهم می سازد.
پژوهشگران نمونه اولیه این طرح را روی موش های فلج آزمایش کردند؛ این ایمپلنت نه تنها زیست سازگاری خودش را اثبات کرد، بلکه عملکرد بسیار خوبی نیز از خود نشان داد و این امکان را برای موش ها فراهم کرد که پس از چند هفته تعلیم، توانایی خودشان برای راه رفتن را بازیابند.
در حالی که ایمپلنت مانند بافت های زنده انعطاف پذیر و قابل انبساط است، دارای عناصر الکترونیکی است که ستون فقرات را در محل آسیب تحریک می کند.
الکترودها از ترکیب مهره های سیلیکونی و پلاتینیومی ساخته شده اند و می توانند در هر جهتی تغییر شکل داده شوند، در حالی که رسانایی الکتریکی بهینه را حفظ می کنند.
به گزارش ایرنا از بخش فناوری های همگرا (nbics) معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، این ایمپلنت می تواند برای مشاهده ضربات الکتریکی مغز استفاده شود، که دانشمندان از این طریق می توانند اهداف حرکتی حیوانات را قبل از انجام حرکت شناسایی کنند. این کار باعث امکان پذیرشدن کاربردهای جذاب از تعامل متقابل مغز و رایانه خواهد شد.
طراحی ایمپلنت عصبی زیست سازگار برای ستون فقرات
