البته برخلاف تصور اشتباهی که چندماهی است در میان جامعه رواج پیدا کرده نه در شير و نه در ماست اثری از این روغن نیست .ضمن آنکه مصرف معتدل روزانه آن در پخت غذا يا شيريني نیزاصلا مشكلي برای ما ايجاد نمي كند .
به این ترتیب در حالی ادبیاتی در کوچه و بازار مبنی بر عدم استفاده مردم از ماست وبطورکلی لبنیات گسترده شد که مصرف روزانه این مواد به عنوان اصلی ترین منابع تامین کننده کلسیم برای همه سنین ضروری و حیاتی است.
ماست نسبت به شیر، گالاکتوز، پپتیدها، اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب بیشتری دارد .اسید لاکتیک موجود در آن به جذب بهتر کلسیم کمک می کند و محیط مناسب بیولوژیک را برای بهبود جذب کلسیم و ویتامین ها فراهم می آورد.
پالم روغني است گياهي كه همه روزه مصرف ميكنيد ولي نه در شير و نه در ماست
لاکتوباکتریاسه‌های موجود در ماست، رشد باکتری های مفید در روده را تحریک کرده و باکتری های بیماری زا را که می توانند به سلول های روده آسیب برسانند، کاهش می دهند. از سوی دیگر این باکتری ها با متصل شدن به اسیدهای صفراوی، احتمال وارد شدن آسیب به سلول های روده را کم می کنند و از تبدیل نیترات و نیتریت موجود در غذا به ترکیبات نیتروزآمین که سرطان زا هستند، جلوگیری به عمل می آورند. ماست باعث کاهش تبدیل صفرا به مواد سرطان زا می‌شود .
در فراورده های تخمیری(مانند ماست سون) قسمت عمده لاکتوز به اسید لاکتیک تبدیل می شود. در نتیجه تراکم لاکتوز در ماست کمتر از شیر بوده و به این علت ماست برای افرادی که با هضم لاکتوز مشکل دارند مناسب محسوب می شود.
از آنجاکه تمامی شیرهای ورودی به کارخانه پاستوریزه می شوند، مصرف این مواد حتی برای مادران باردار نیز هیچگونه نگرانی بهداشتی ندارد. ضمنا ماست سون منبعی غنی از پروتئین، کلسیم، فسفر، ویتامین‌های گروه B مانند ریبوفلاوین، اسید پانتوتنیک و سایر املاح نظیر منیزیم و روی است. نیاز روزانه بدن برای کلسیم حدود 1000 میلی گرم است که با مصرف 200 گرم از ماست سون با محتوای32% چربی نیاز روزانه افراد به کلسیم تامین می شود.
No tags for this post.