آن‌ها نشان دادند چرا مردم به طور فزاینده‌ای رفت‌وآمدهای طولانی بین شهری به سر کار را در واکنش به مشکلات اقتصادی می‌پذیرند.
دانشمندان افرادی که خواسته یا ناخواسته مسافرت‌های طولانی به سر کار را تجربه می‌کنند افراد بیش از حد متحرک می‌خوانند. فرد بیش از حد متحرک کسی است که روزانه بیش از حد دو ساعت یا بیش از 60 روز را در سال دور از خانهو محل کار سپری می‌کنند.
تحقیق پژوهشگران که در قالب یک کتاب منتشر شده، مبتنی بر دو پژوهش است و بین سال‌های 2007 و 2011 انجام شده‌اند. در این پژوهش‌ها، دانشمندان از 7000 فرد شاغل بین سنین 25 و 54 سالگی نظرخواهی کردند.
محققان از داده‌های جمع‌آوری‌شده برای ایجاد بیوگرافی از این افراد بر اساس زندگی‌های خانوادگی، حرفه‌ای و مسکونی آن‌ها و عادات طی مسافت طولانی به سر کار طی دوران زندگی‌شان استفاده کردند. با بازبینی‌کردن تعدادی ازاین افراد در سال 2011 درست مانند سال 2007، دانشمندان توانستند تغییرات ظریف را در رفتارشان و نظر آن‌ها درباره رفت و آمد به سر کار و همچنین اثر بحران اقتصادی سال 2008 را ارزیابی کردند.
دانشمندان علاوه بر مقایسه‌کردن درصدی که شرکت‌کنندگان هر کشور به سر کار مسافرت می‌کردند، دریافتند در اکثر موارد، افرادی که روزانه چنین مسافرت‌هایی را به سر کار تجربه می‌کنند، دارای سطوح بالای تحصیلی هستند که دستمزد خوبی نمی‌گیرند و تلاش‌های آن‌ها لزوما به موفقیت شغلی منجر نمی‌شود.
در میان زنانی که در این پژوهش از آن‌ها نظرخواهی شد و هرگز مسافرت به سر کار را تجربه نکرده بودند، 10 درصد آن‌ها در زمان مصاحبه دارای فرزند نبودند و این رقم برای زنانی که مسافرت را تجربه می‌کنند، 18 درصد بود. 22 درصد زنان مسافرت‌کنندگان برای طولانی‌مدت بودند و 23 درصد آن‌ها نیز در اوایل شغلشان مسافت‌های طولانی را برای رسیدن به سر کار طی می‌کردند.
به این مسافرت باید استرس و خستگی را نیز اضافه کرد . خستگی شغلی اغلب موجب می‌شود افراد در انتخاب‌هایشان تجدید نظر کنند و زندگی دارای تحرک بالای از این دست را رها کنند.
No tags for this post.