این مفهوم که تصور میشود نخستین نمونه برای سنجش قابل حمل نشانگرهای زیستی باشد، ایده دکتر نونو ریس، استاد دانشگاه لافبوروی انگلستان است.وی با کمک آنا ایزابل باربوسا، یک راهحل برای آزمایش تشخیصی در مناطق دورافتاده کشورهای در حال توسعه ایحاد کرده که از فناوری کافی برای پشتیبانی از یک آزمایشگاه کامل برخوردار نیستند.
آزمایشگاه درون کیف از چهار جزء تشکیل شده است: یک دستگاه دارای چند سرنگ دستی با قابلیت انجام 80 آزمایش همزمان از کل نمونههای خونی، صفحات ریز آزمایشگاهی پر شده از واکنشگرهای سنجشی، یک اسکنر غشایی قابل حمل برای تصویربرداری از نوارهای آزمایش که توسط یواسبی نیرودهی میشود و یک رایانه قابل حمل برای تحلیل بلادرنگ داده.
کل سیستم را میتوان در یک کیف کوچک حمل کرد و تنها به یک اپراتور با حداقل تمرین برای انجام آزمایش طی 15 دقیقه نیاز دارد. همچنینی نیازی به ابزار یا تجهیزات اضافی نیست.یکی از ویژگیهای جالب آزمایشگاه درون کیف، استفاده از کل خون بدون نیاز به آمادهسازی نمونه است که پیش از این یک کار چالشبرانگیز در خارج از آزمایشگاه محسوب میشد.
یک نوار آزمایش مقرونبصرفه و یکبارمصرف میکروسیالات که از لولههای ریز به اندازه موی انسان تشکیل شده، بطور خاص برای سنجش سریع انواع نشانگرهای زیستی سرطان در کل نمونه خون بکار میرود.
این فناوری که شبیه آزمایش بارداری عمل میکند، در حال حاضر توسط ریس در یک پژوهش جداگانه با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته که در آن با کمک یک دوربین تلفن هوشمند توانسته سرطان پروستات را شناسایی کند.تعداد افرادی که در اثر سرطان در کشورهای در حال توسعه میمیرند در حال افزایش که بخشی از آن به دلیل پیری جمعیت بوده اما همچنین بخاطر دسترسی محدود به ابزارهای مناسب تشخیصی نیز است.
سرطان، عامل اصلی مرگومیر در سراسر جهان و مسئول بیش از هشت میلیون مرگ در سال است. 70 درصد مرگهای ناشی از سرطان در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی و مرکزی رخ میدهد. به گفته محققان، تعداد مبتلایان به سرطان در دو دهه آینده تا 70 درصد افزایش خواهد یافت.به گزارش ایسنا، این یافتهها در مجله Lab on a Chip منتشر شده است.
No tags for this post.