مطالعات جدید سازمان هوا فضای آمریکا ناسا نشان می دهد افزایش انباشتگی و تجمع برف های قطب جنوب که از 10000 سال پیش آغاز شده است در حال حاضر به میزان کافی یخ به این قاره افزوده تا به این شکل یخ های از دست رفته یخچال هایی که در حال کوچک شدن هستند جبران شود.
این تحقیق نتایج سایر تحقیقاتی که تاکنون به انجام رسیده اند را به چالش می کشد به ویژه گزارش موسوم به IPCC سال 2013 که بیان می کند قاره قطب جنوب در حال از دست دادن پهنه های یخی خود است.
مطابق آنالیزهای جدید انجام شده روی داده های ارسالی توسط ماهواره ها معین شد که 112 میلیارد تن یخ از سال 1992 تا سال 2001 میلادی به پهنه های یخی این قاره افزوده شده است. این میزان میان سال های 2003 تا 2008 تا 82 میلیارد تن به صورت سالانه کاهش یافته است.
به گفته جی زوالی، قطب شناس ناسا ما با سایر تحقیقاتی که نشان دهنده افزایش از دست رفتن پهنه های یخی در شبه قاره قطب جنوب و جزایر پاین و توایتس که در قسمت غربی این قاره واقع شده است موافقیم. تنها نقطه ای که بر سر آن اختلاف داریم نواحی شرقی قطب جنوب و نواحی داخلی قسمت های غربی آن است. در این مکان ها عموما افزایش ضخامت و بزرگ شدن پهنه های یخی در مقابل از دست رفتن و زوال یخ های این ناحیه بیشتر به چشم می خورد.
محققان میزان این افزایش و کوچک شدن را مطابق تغییرات ایجاد شده در ارتفاع سطوح پهنه های یخی و با استفاده از اندازه گیری های انجام شده توسط ماهواره محاسبه کردند. در مکان هایی که میزان بارش برف روی پهنه های یخی مساوی با جریان یخ های ورودی به اقیانوس نیست میزان ارتفاع سطح تغییر می کند و ورقه های یخی بزرگ یا کوچک می شوند.
اما مطابق گفته های زوالی تنها چند دهه کافی است تا این افزایش و بالاتر بودن نرخ آن بر عکس شود. در صورتی که از دست رفتن میزان یخ های شبه قاره قطب جنوب و نواحی غربی آن با نرخ پیشین خود که در 2 دهه گذشته اتفاق افتاده بود ادامه پیدا کند میزان ازدست رفتن یخ ها در نواحی شرقی با میزان افزایشی که طی 20 الی 30 سال گذشته روی داده بود برابر می شود.
این تحقیق میزان تغییرات در ارتفاع سطح پهنه های یخی قطب جنوب را با استفاده از آلتی مترهای رادار ماهواره های اروپایی ERS که میان سال های 1992 تا 2001 این داده ها را جمع آوری کرده بودند و همچنین با استفاده از آلتیمتر های لیزری ماهواره ICEsat ناسا که میان سال های 2003 تا 2008 داده های مورد نیاز را جمع آوری کرده بود تحلیل می کند.
به گفته زوالی در حالی که دانشمندان دیگر فرض می کنند که افزایش ضخامت پهنه های یخی قسمت شرقی قطب جنوب به علت افزایش اخیر لایه های برفی در این ناحیه است , تیم تحقیقاتی وی از داده های هواشناسی که از سال 1979 موجود هستند برای نشان دادن کاهش 11 میلیارد تنی سالانه پهنه های یخی طی دوران هر دو ماهواره ERS و ICEsat استفاده کردند. آن ها همچنین از داده های موجود که با نمونه گیری از پهنه های یخی توسط سایر دانشمندان بدست آمده بود برای تحلیل و بررسی دهها هزار سال جمع شدن برف در این ناحیه بهره بردند.
در پایان آخرین عصر یخبندان دمای هوا بالا تر رفت و رطوبت بیشتری وارد این شبه قاره شد و همین امر میزان برف باریده شده بر روی ورقه های یخی را به میزان دو برابر افزایش داد.
در مکان هایی که میزان بارش برف روی پهنه های یخی مساوی با جریان یخ های ورودی به اقیانوس نیست میزان ارتفاع سطح تغییر می کند و ورقه های یخی بزرگ یا کوچک می شوند.
برف باریده شده اضافی که 10000 سال پیش به آرامی بر روی ورقه های یخی جمع شد در طول این مدت به یخ صلب و فشرده تبدیل شد و همین امر باعث ضخیم شدن پهنه یخی در قسمت شرقی و بخش های داخلی قسمت غربی به اندازه 1.7 سانتی متر شد. این افزایش ضخامت طی هزاران سال باقی ماند و در طول این ناحیه بزرگ از قطب جنوب گسترش یافت. علاوه بر این چنین افزایشی به اندازه ای بود تا از میزان از دست رفتن یخ های قطبی بیشتر باشد و سطح آب اقیانوس ها را کاهش دهد.
طبق محاسبات تیم تحقیقاتی حجم یخ های بوجود آمده در قسمت های شرقی در میان سال های 1992 تا 2008 میلادی با سرعت 200 میلیارد تن در سال ثابت بوده در حالی که سرعت از دست رفتن یخ ها در نواحی ساحلی قسمت های غربی و شبه قاره به میزان 65 میلیارد تن در سال افزایش یافته است.
خبر خوب در مورد این مطلب این است که هم اکنون قطب جنوب در افزایش سطح آب اقیانوس ها سهمی ندارد و 0.23 میلی متر به طور سالانه در حال عقب نشینی است. اما این مطلب در عین حال خبر چندان خوبی نیز نیست. در صورتی که افزایش 0.27 میلی متری سالانه سطح آب دریاها که مطابق گزارش IPCC مربوط به قطب جنوب است واقعا مربوط به این قاره نباشد بنابراین باید عوامل دیگری برای توجیه این افزایش یافت. به گفته بن اسمیت قطب شناس دانشگاه واشنگتن تحقیق جدید سختی ها و دشواری های اندازه گیری تغییرات اندک در ارتفاع سطح پهنه های یخی که در قسمت های شرقی قطب جنوب در حال روی دادن است را بیش از پیش روشن می سازد. اجرای پروسه آلتی متری به شکلی دقیق برای نواحی بسیار بزرگ به شدت دشوار است و برای درک اتفاقات روی داده در این نواحی باید اندازه گیری های دقیقی جهت بررسی میزان انباشتگی برف صورت پذیرد.
برای کمک به اندازه گیری دقیق تغییرات در قطب جنوب سازمان هوایی ناسا ماموریت های جدیدی برای فضاپیمای خود که قرار است تا پایان سال 2018 به فضا ارسال شود تعریف کرده است.
No tags for this post.