سینا پرس: مطالعات قبلی که بر روی حیوانات به انجام رسیده بود نشان می دهد که فعالیت هابنولا موجب بروز رفتار اجتناب گرانه در حیوانات می شود، زیرا این بخش تولید دوپامین را سرکوب می کند. دوپامین نوعی ماده شیمیایی در مغز است که معمولاً موجب افزایش انگیزه می گردد. مطالعه بر روی حیوانات نشان داده است که سلول های هابنولا در هنگامی که حادثه بدی روی می دهد و یا انتظار می رود رویداد ناخوشایندی روی دهد فعال می شود.
در مطالعه جدیدی که به تازگی منتشر شده، مغز 23 فرد شرکت کننده سالم مورد اسکن قرار گرفت و نحوه فعالیت هابنولا در هنگام مشاهده تصاویری ناراحت کننده مرتبط با شوک برقی از سوی افراد مورد بررسی قرار گرفت. همچنین هابنولا پس از اینکه این افراد تصاویری که پیش بینی کننده برنده شدن در یک مسابقه بود نیز بررسی شد.
دکتر جاناتان رویزر که یکی از اصلی ترین محققان در این پروژه است می گوید: « هابنولا تجربیات ما را واکاوی می کند و محتمل ترین و بدترین گزینه ممکن را برمیگزیند. برای نمونه، هابنولا در مواقعی که احتمال وارد شدن شوک برقی به بدن بیشتر است، واکنشی شدیدتر نسبت به زمانی که این احتمال کمتر است نشان می دهد. این آزمایش نشان داد که هابنولا تنها نشان دهنده اینکه آیا یک عامل تاثیری منفی خواهد داشت یا خیر نیست؛ بلکه میزان شدت این رویداد احتمال منفی را نیز پیش بینی می کند».
در طی این آزمایش، شرکت کنندگانی سالم درون دستگاه fMRI اسکن قرار گرفتند و سپس تصاویری تصادفی به آنها نشان داده شد. همچنین از شرکت کنندگان باید هر از چند گاهی دگمه ای را فشار می دادند تا نشان دهند حواسشان به امور دیگر منحرف نشده است.
نتیجه جالب این بود که هر گاه تصویر نشان داده شده برای شرکت کننده ناخوشایند بود و هابنولا فعال تر می شد، فاصله زمانی بین مشاهده تصویر تا فشار دادن دگمه نیز طولانی تر می شد و این نشانگر رابطه بین فعالیت هابنولا و رفتار انگیزشی است. شاید اصلی ترین دلیل بروز این رفتار، سرکوب دوپامین در مغز باشد.
پیش از این برخی از دانشمندان به این نتیجه رسیده بودند که هابنولا می تواند به بروز افسردگی نیز بیانجامد. این آزمایش نشان داد که هابنولا می تواند به کاهش انگیزه، بدبینی و تمرکز بیشتر بر روی تجربیات منفی بیانجامد که همه اینها با افسردگی ارتباط دارند. فعالیت بالای هابنولا به پیش بینی های منفی بیشتر از سوی فرد می انجامد.
پیش از این پژوهش های دیگر نشان داده بود که ماده ای به نام «کتامین» که تاثیر زیادی بر روی بیمارانی که داروهای ضدافسردگی معمولی تاثیری بر آنها ندارد می تواند به طور قابل توجهی موجب کاهش فعالیت هابنولا شود. به همین دلیل شاید مطالعه هر چه بیشتر هابنولا بتواند به ما برای درمان افراد مقاوم در برابر داروهای ضد افسردگی کمک کند.
No tags for this post.