مطالعه ای جدید که بر روی گروهی از نوجوانان پسر بزهکار در ایالات متحده به انجام رسید نشان می دهد بی اعتنایی جسمی به کودکان می تواند به بروز خشونت از سوی آنها در نوجوانی بیانجامد. این یافته بر خلاف باور رایج است که فقط اعمال خشونت فیزیکی از سوی والدین یا افرادی دیگر، به بروز رفتار خشن از سوی آنها در دوره نوجوانی منتهی می شود. در واقع احتمال بروز رفتارهای خشن از سوی کودکان مورد بی اعتنایی جسمی قرار گرفته به مراتب بیشتر از کودکان مورد خشونت واقع شده است.
سینا پرس: دکتر ویلیام مک گویکان، استاد مطالعات خانواده و رشد انسانی در دانشگاه پنسیلوانیا در مطالعه ای که بر روی 85 نفر از نوجوانان پسر بزهکار در ندامتگاهی ویژه این گروه سنی به انجام رساند دریافت که 25 نفر از این افراد (که حدود 30 درصد از مجموع را تشکیل می دهد) حداقل یک بار در زندگی خود مورد بی اعتنایی جسمی واقع شده اند. منظور از بی اعتنایی جسمی، عدم تامین نیاز کودک به غذا یا لباس و یا عدم انجام اقدامات لازم در حین بیماری کودک است. منظور از خشونت در نوجوانی نیز دعوا با همکلاسی ها، آسیب زدن به معلم و یا استفاده از انواع سلاح های گرم و سرد برای زخمی کردن دیگران است.
از آنجا که اعمال خشونت جسمی از سوی والدین بیشتر به چشم می آید، مساله بی اعتنایی معمولاً کمتر مورد توجه قرار می گیرد. همچنین با توجه به اینکه جمع آوری آمار در مورد خشونت بر علیه کودکان بسیار ساده تر از گردآوری داده در مورد بی اعتنایی است، بسیاری از پژوهش های انجام شده بیشتر به بررسی اعمال خشونت بر علیه بچه ها بوده است. با این حال چند سالی است که توجه پژوهشگران به تاثیر بی اعتنایی در خشونت در دوره نوجوانی جلب شده است.
این یافته مشخص ساخت که بی اعتنایی جسمی از سوی والدین می تواند اثرات مخربی بر آینده او داشته باشد. همچنین این یافته می تواند به مددکاران کمک کند تا با بررسی پرونده کودکان و نوجوان و تعیین موارد بی اعتنایی جسمی والدین به آنها، اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز خشونت از سوی این بچه ها در آینده را بگیرند.
No tags for this post.