در این روش یک سری مولکول های چربی مصنوعی اضافه می شوند که افزایش واکنش سیستم ایمنی بدن به گونه های مختلف ویروس آنفلوانزا را در پی خواهند داشت.
برآورد می شود که عفونت های آنفلوانزا در سراسر جهان عامل حدود سه تا پنج میلیون مورد بیماری شدید و 250 تا 500 هزار مورد مرگ و میر سالیانه است.
کودکان، زنان بارداری و بزرگسالان مسن تر از 65 سال و افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، در معرض بیشترین خطر ابتلا به بیماری های ناشی از آنفلوانزا قرار دارند.
بهترین راهکار برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا، استفاده از واکسن فصلی است که هر سال براساس پیش بینی گونه هایی که احتمالا در گردش خواهند بود، ساخته می شود.
اما این پیش بینی ها برخی اوقات دقیق نیستند به طوری که اوایل امسال، گزارش یک مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری نشان داد که تزریق واکسن آنفلوانزا در سال 2014 – 2015 در تمامی گروه های سنی تنها 23 درصد موثر بود.
پایین بودن توان محافظتی واکسن آنفلوانزا در سال گذشته باعث ظهور ویروس A H3N2 این بیماری به عنوان غالب ترین ویروس ها شد که این واکسن در برابر آن اثر چندانی نداشت.
فرضیه محققان در تازترین مطالعه این بود که با استفاده از یک درمان کمکی که انواعی از واکنش های ایمنی مستقل از آنتی بادی را فعال می کند، می توان واکسن آنفلوانزای موثرتری ساخت که در برابر چند گونه آنفلوانزا مقاومت ایجاد می کند.
محققان به یک گروه از موش ها دوز اندکی از یک واکسن فعال نشده آنفلوانزای A دادند که به آن لیپوپتید ساختگی افزوده شده بود و به گروه دیگری از موش ها تنها یک واکسن فعال نشده آنفلوانزایA دادند.
سه روز بعد موش ها در معرض گونه ای از آنفلوانزا که در این واکسن وجود داشت و گونه دیگری از آنفلوانزا که در واکسن وجود نداشت، قرار گرفتند.
محققان متوجه شدند موش هایی که واکسن آنفلوانزا با لیپوپتید مصنوعی دریافت کرده بودند، در قیاس با موش هایی که واکسن آنفلوانزای استاندارد دریافت کرده بودند، مقاومت بهتری در برابر هر دو نوع گونه آنفلوانزا نشان دادند.
به گزارش ایرنا ازپایگاه اینترنتی مدیکال نیوز تودی، محققان معتقدند این یافته ها نشان می دهد که افزودن یک مولفه ساده به واکسن فصلی آنفلوانزا نه تنها به مقاومت بهتر علیه ویروس آنفلوانزا منجر می شود، بلکه از جامعه نیز در برابر گونه جدیدی از آنفلوانزا که در مراحل اولیه شیوع به سر می برد، محافظت می کند.