در پژوهشی که با عنوان «مکان‌یابی مناطق مناسب کشت زعفران در شهرستان‌های سبزوار و تربت حیدریه با بررسی عوامل اقلیمی موثر» در دانشگاه فردوسی صورت گرفت، آمده است: پایداری کشاورزی امروزه بی‌شک یکی از مهم‌ترین بخش‌های توسعه پایدار است.
زعفران از دیرباز به عنوان محصول ارزشمند کشاورزی و صادراتی در ایران شناخته شده و در اذهان عمومی زعفران‌کاران را افرادی با درآمدهای بالا تداعی می‌کند؛ با توجه به اینکه اتکای اصلی درآمد ساکنین روستاهای شهرستان تربت حیدریه و سبزوار به محصولات کشاورزی به ویژه زعفران است، لذا در این پژوهش به بررسی عوامل تاثیرگذار بر پایداری تولید زعفران در این شهرستان‌ها پرداخته شده است.
از میان محصولات کشاورزی، زعفران از جمله ارزشمندترین محصولاتی است که با توجه به ویژگی‌های خاص خود، امکان گسترش تولید و صادرات آن وجود دارد؛ از کل محصولات غیرنفتی بخش کشاورزی، صادرات زعفران به علت ارزآوری آن از یک‌سو و ایجاد درآمد و اشتغال‌زایی روستاییان کشور از سوی دیگر لزوم توجه آن را دو چندان می‌کند.
اغلب در مناطق کشور به علت نیاز آبی کم این محصول و سازگاری مناسب آن با شرایط محیط، برای کشت آن مبادرت می‌ورزند؛ لذا در سال‌های اخیر سطح زیرکشت زعفران به خصوص در استان خراسان رضوی افزایش یافته و بسیاری از کشاورزان بدون درنظرگرفتن شرایط مناسب این محصول، اقدام به کشت آن می‌کنند.
در پژوهش حاضر آمار و اطلاعات ماهیانه مربوط به درجه حرارت متوسط و حداقل، در دو شهرستان دارای کشت زعفران استان خراسان رضوی در یک دوره 93 ساله و نیز عملکرد زعفران در این دوره، گردآوری شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS اقدام به رگرسیون‌گیری شد.
نتایج نشان داد بین درجه حرارت حداقل و درجه حرارت متوسط و عملکرد زعفران در شهرستان‌های سبزوار و تربت حیدریه رابطه معنی‌داری وجود دارد، به طوری که برای تربت حیدریه و سبزوار می‌توان درجه حرارت حداقل را عامل محرک گل‌دهی زعفران معرفی کرد.
به گزارش ایسنا، نتایج این پژوهش که توسط معین توسن، امین علیزاده، حسین انصاری و پرویز رضوانی مقدم از اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی انجام شده، در دومین همایش بین‌المللی توسعه روستایی ارایه شده است.
No tags for this post.