در این مطالعه آمده است ابوظبی، دوبی، دوحه و شهرهای ساحلی ایران در صورتی که نتوانند برای کاهش انتشار گاز کربن اقدام مناسب و موثری انجام دهند، افزایش دما و رطوبتی را تجربه می‌کنند که تحمل آن بسیار سخت است.
این بررسی آشکار ساخت که موج شدید گرما با شدتی بیش از هر زمان دیگری در گذشته روی سطح زمین پس از سال 2070 عملا اتفاق می‌افتد و تا آن زمان هر روزمان، داغ‌ترین روزها خواهند بود.
دو پروفسور به نام‌های «جرمی پال» و «الفاتح الطاهر» از موسسه فناوری ماساچوست که نتایج یافته‌های خود را در مجله تغییرات جوی نیچر منتشر کرده‌اند می‌گویند: نتایج مطالعات ما کانون بحران منطقه‌ای خاص را آشکار می‌سازد که به نظر می‌آید در صورت فقدان اقدامات لازم برای کاهش انتشار کربن، شدیدا بر زیست‌پذیری بشر در آینده تاثیر می‌گذارد.
این کارشناسان ادعا کردند، وضعیت جوی در آینده برای بسیاری از مناطق خلیج فارس همچون وضعیت امروز صحرای شمال منطقه «عَفَر» واقع در قسمت آفریقایی دریای سرخ خواهد بود که هیچ سکنه دائمی در آن حضور ندارند. هرچند تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌تواند از این وضعیت جلوگیری کند.
بنابر این گزارش، برخی از کشورهای این منطقه به خصوص عربستان سعودی اغلب در تلاش برای بی اثر کردن مذاکرات بین‌المللی تغییرات جوی هستند. جمعیت این منطقه به سرعت رو به افزایش است و در سال 2015 با یکی از شدیدترین موارد موج گرما روبرو بوده به طوری که دمای هوا به 50 درجه سانتیگراد افزایش یافت و به مرگ و میر تعداد قابل توجهی از مردم منطقه منجر شد.
در این مطالعه بررسی شده که چگونه ترکیب دما و رطوبت در صورتی که انتشار کربن با روند فعلی تداوم پیدا کند افزایش می‌یابد. زمانی که دمای هوای مرطوب بالاتر از 35 درجه سانتیگراد می‌رود، رطوبت و حرارت بالا مانع از آن می‌شود که بدن از طریق تعریق خود را خنک کند که پس از گذشت شش ساعت پیامدهای بدی به همراه دارد.
به گزارش ایسنا، کارشناسان با استفاده از مدل‌های کامپیوتری استاندارد جوی نشان دادند که اگر پدیده گرمای جهانی کنترل نشود، رطوبت و گرمای شدید و کشنده پس از سال 2070 هر 10 تا 20 سال یکبار در بیشتر مناطق ساحلی خلیج فارس اتفاق می‌افتد.
No tags for this post.