محققان ماده جدیدی برای رهاسازی دارو ساخته‌اند که از یک لایه نازک کشسان تشکیل شده و با میکروپوشش‌های زیست‌سازگار پوشانده شده است. این میکروپوشش‌ها با ذرات حامل دارو پر شده‌اند که در طول زمان به میکروپوشش‌ها نفوذ می‌کنند. زمانی که ماده کشیده می‌شود، سطح بیرونی میکروپوشش افزایش می‌یابد و دارو به روی پوست انتقال داده شده و جذب می‌شود.
یونگ ژو مولف ارشد مطالعه و دانشیار مهندسی هوافضا و مکانیک در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی در این رابطه اینگونه توضیح می‌دهد: « زمانی که میکروپوشش از چپ به راست منبسط می‌شود، از پایین به بالا نیز فشرده می‌شود. این فشردگی کمک می‌کند تا دارو به بیرون از میکروپوشش انتقال داده‌شود.»
در این مطالعه پژوهشگران طراحی خود را با استفاده از داروی ضد سرطان بر روی ملانوم‌ها و حامل‌های ضد باکتری آزمایش کردند. بر اساس گفته‌های ژن گو دیگر مولف ارشد و دانشیار برنامه زیست‌پزشکی مشترک دانشگاه‌های ایالتی کارولینای شمالی و چاپل هیل( Chapel Hill) تیم در حال بررسی کاربردهای بالقوه این ادوات است. او معتقد است که بیماران سوختگی، بیماران سرطانی و بیماران مبتلا به آرتروز همگی از این روش جدید سود می‌برند.
پروژه کارولینای شمالی یکی از تحقیقاتی است که در حال حاضر روی توسعه اقلام پوشیدنی حامل دارو در حال انجام است. سال گذشته، مجله Nature گزارش داد که دانشمندان دانشگاه آستین( Austin) یک ماده قابل انبساط طراحی کرده‌اند که می‌تواند دارو را برای بیماران صرع یا پارکینسون به صورت الکترونیکی رهاسازی کند ولی تیم مورد نظر هنوز بر روی کوچک‌سازی منبع تغذیه و انتقال‌دهنده اطلاعات کار می‌کند.
به گزارش ایسنا،مزیت طراحی کارولینای شمالی در آن است که کاملا مکانیکی است و غیر از حرکات طبیعی بیمار نیاز به منبع تغذیه دیگری ندارد. ژو می‌گوید مواد خام مورد استفاده، نسبتا ارزان هستند. او اطمینان دارد که مقیاس پروژه می‌تواند افزایش یابد و در عین حال هم‌چنان هزینه به صرفه درآید.
No tags for this post.