نشاسته، یکی از اجزای اصلی رژیم غذایی ما انسان ها را تشکیل می دهد. این ماده که فراوان ترین شکل ذخیره ای کربوهیدرات ها بوده و عمدتا توسط گیاهان ساخته می شود، در صنایع غذایی نیز کاربردهای وسیعی داشته و برای تولید انواع شربت های قندی مورد استفاده قرار می گیرد. هر چند برای چنین استفاده ای، نشاسته ابتدا بایستی با استفاده از آنزیم های خاصی موسوم به «آمیلاز» به قندهای کوچک تری مانند گلوگز و فروکتوز تبدیل گردد.
آمیلازها سهمی حدود 25 تا 30 درصد از تجارت جهانی آنزیم ها را به خود اختصاص داده و از آن جایی که جایگزین مناسبی برای تجزیه شیمیایی نشاسته هستند، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده و تولید آن ها بسیار سودآور است. یکی از مهم ترین این آنزیم ها، آنزیم «آلفا آمیلاز» است که در طبیعت توسط جانوران، گیاهان و حتی میکروارگانیسم ها تولید می شود. ولی در این میان آلفاآمیلازهای تولیدی توسط باکتری ها جایگاه ویژه ای در صنعت و تجارت دارند.
در همین خصوص گروهی از پژوهشگران دانشگاه بوعلی سینای همدان در مطالعه ای، توان یک نوع باکتری گرمادوست خاص را که بومی چشمه های آب گرم استان اردبیل می باشد برای تولید این آنزیم مهم مورد بررسی قرار داده اند. 
برای انجام این آزمایش، پژوهشگران، باکتری فوق با نام علمی «باسیلوس لیچنیفورمیس AZ2» را از چشمه آب گرم قینرجه در جنوب مشکین شهر در استان اردبیل جداسازی نموده و با استفاده از تکنیک های آزمایشگاهی، آن را به محیط حاوی نشاسته اضافه نمودند.
نتایج این پژوهش که به دنبال سنجش های دقیق آزمایشگاهی به دست آمد، نشان می دهد که این باکتری بومی قادر است به شکلی مطلوب و قابل توجه، سطح مناسبی از آنزیم آلفاآمیلاز مقاوم به حرارت را تولید نماید. آنزیم تولیدی توسط این باکتری قادر است دماهای تا 80 درجه سانتی گراد را تحمل نموده و کاربرد مناسبی در صنایع غذایی داشته باشد.
بنا بر اظهار محققین، با بهینه سازی شرایط محیط کشت این باکتری، می توان با استفاده از آن به صورت تجاری به تولید آنزیم ارزشمند آلفاآمیلاز پرداخته و صنایع غذایی را از آن بهره مند ساخت.
گفتنی است نتایج این مطالعه، در مجله علمی پژوهشی بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره 7، شماره 1 منتشر گردیده است.
منبع: دلجو، ع. و آرضی، ا. 1394. تولید آنزیم آلفاآمیلاز از سویه گرمادوست بومی Bacillus licheniformis-AZ 2 جداسازی شده از چشمه آبگرم قینرجه در استان اردبیل. مجله بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره 7، شماره 1، ص‌ص 92-76.
No tags for this post.