گیاهان را دریابیم

انسان برای بقا به گل ها نیاز دارد و در مقابل، گل ها نیز برای تکثیر و گسترش به انسان ها.با این حال، انسان با شتابی نگران کننده در حال از بین بردن گل ها و گیاهان وحشی است و کره زمین نیز بدون وجود آنها در حال تبدیل شدن به مکانی کوچکتر.

در تاریخ 4،5 میلیارد ساله زمین، گذشته ای دور وجود دارد که در آن فارغ از رنگ پرندگان، پروانه ها و ماهی ها، جهان صرفا یک کره وسیع قهوه ای با خاک سرخ فام ، صخره ها، و جنگل ها و مرداب های سبزرنگ بود. به ناگاه اتفاقی خارق العاده رخ داد. 130 تا 160 میلیون سال قبل، گروهی از گیاهان که به عنوان نهاندانه می شناسیم، گل ها را به وجود آوردند. پس از آن نوبت به نقش آفرینی حشرات اولیه رسید و آنها با نشستن روی گل های رنگارنگ، به عاملی برای انتقال گرده ها و تکثیر گیاهان مختلف بدل شدند. در نهایت، میوه های دانه دار به وجود آمدند و دانه های آنها نسل بعدی گیاهان و پایه و اساس غذای بسیاری از انسان ها شدند.

هم اکنون گل ها و میوه ها مبنای بسیاری از داروها هستند و علاوه بر بسیاری از فواید و کاربردها، مولکول های معطر آنها در صنعت عطرسازی جهان به کار می رود و تجارت شاخه های بریده شده گل ها نیز صنعتی چند میلیاردی در جهان را ایجاد کرده است.

اهمیت گیاهان گلدار برای سلامت، تامین غذا، حفظ شادی، تقویت توانمندی های روانی و روحیه بخشی انسان ها روز به روز مشخص تر می شود. با این حال، بسیاری از این گیاهان حتی بدون آن که انسان متوجه شود، در حال انقراض هستند. برآورد می شود که 68 درصد از گیاهان گلدار در سراسر جهان از بین رفته اند و یا در معرض خطر انقراض قرار دارند. در این کاهش تنوع گونه های گیاهی، عوامل مختلفی از جمله از بین رفتن زیست بوم آنها به واسطه اقدامات انسانی نقش دارند.

تبدیل اراضی به مناطقی برای اسکان جمعیت انسانی رو به گسترش و نیز به جاده ها، معادن و زمین های کشاورزی، فضای زندگی گل های وحشی را از بین می برد و تهدیدی برای گیاهان بومی هستند.

Thelymitra campanulata یک گونه گیاهی محافظت شده است که تنها در جنوب غرب استرالیا می روید و احداث فرودگاه های جدید و گسترش مناطق شهری موجودیت آن را تهدید می کند.

Cypripedium lichiangense نیز که نوعی ارکیده است، در متراکم ترین و سبزترین جنگل ها در جنوب غرب چین و شمال شرق میانمار یافت می شود. این گونه گیاهی نیز به دلیل خشکسالی در حال از بین رفتن است.

 به گزارش ایرنا از نیویورک تایمز، بی تردید امکان نجات تمامی گیاهان گلدار وجود ندارد اما نباید در برابر از دست دادن تمامی آنها بی تفاوت بود. در این میان، کنفرانس آب و هوایی پاریس در نیمه اول ماه دسامبر، رویدادی است که تصمیم های اتخاذ شده در آن در خصوص کند کردن روند گرمایش زمین و کاهش آلاینده های کربنی، می تواند به جلوگیری از انقراض گونه های گیاهی نیز کمک کند.

No tags for this post.