استفاده از نانوالماس‌ها برای رهایش داروهای ضد سرطان کبد
این رویکرد برای سایر انواع سرطان‌ها نیز قابل‌اعمال می‌باشد.
به گزارش سایت فناوری های همگرا (NBIC) رهایش اپیروبیکین( Epirubicin) با استفاده از نانوالماس‌ها مقدار مصرف مرگبار اپیروبیکین را به مقدار ایمن و موثر برای درمان سرطان کبد تبدیل کرده‌است. پژوهش محققان دانشگاه ملی سنگاپور مشخص کرد که اتصال داروی شیمی‌درمانی اپیروبیکین به نانوالماس‌ها به نحو موثری سلول‌های بنیادی سرطانی را که در مقابل شیمی‌درمانی مقاوم هستند، از بین می‌برد. این نتایج در ACS Nano، مجله رسمی جامعه شیمی آمریکا منتشر شد.
تیم پژوهشی که توسط ادوارد چاو استادیار موسسه دانش سرطان سنگاپور هدایت می‌شود، نشان دادند استفاده از نانوفناوری برای رهایش داروهای شیمی‌درمانی به ویژه در شرایط مقاومت بیماری تاثیرگذار است. مقاومت در برابر شیمی‌درمانی همان توان سلول‌های سرطانی برای فرار از روش‌های شیمی‌درمانی است و دلیل اصلی عدم‌موفقیت درمان سرطان است.
سلول‌های بنیادی سرطانی که نوعی از سلول‌های سرطانی هستند، باعث تشکیل تومورها می‌شوند. این سلول‌ها معمولا در برابر شیمی‌درمانی نسبت به سایر سلول‌های سرطانی مقاوم‌تر هستند و این مسئله می‌تواند منجر به بازگشت دوباره سرطان پس از درمان‌های متعدد شود. بنابراین علاقه‌ای شدید برای توسعه استراتژی‌های درمانی یا داروهای جدید برای غلبه بر مقاومت سلول‌ها مخصوصا سلول‌های بنیادی سرطانی در برابر شیمی درمانی، وجود دارد.
در این مطالعه داروی اپیروبیکین که به صورت گسترده در شیمی‌درمانی استفاده می‌شود، به نانوالماس‌ها با قطری به اندازه 5 نانومتر، متصل شد تا یک مجموعه رهایش داروی نانوالماس- اپیروبیکین( EPND) ایجاد شود. محققان متوجه شدند در حالی که هر دو روش اپیروبیکین استاندارد و EPND می‌توانند سلول‌های سرطانی معمولی را از بین ببرند، تنها EPND می‌تواند سلول‌های سرطانی بنیادی مقاوم در برابر شیمی درمانی را از بین ببرد و از تشکیل دوباره تومورها در مدل‌های ژنوگرافتی سرطان کبد، جلوگیری کند.
بنابراین رهایش داروهای شیمی درمانی توسط نانوالماس‌ها نه تنها فرایند نابودی سلول‌های سرطانی بنیادی مقاوم در برابر شیمی‌درمانی را ارتقاء می‌دهد، بلکه یک جایگزین موثر برای بیمارانی است که نمی‌توانند اثرات جانبی سمی داروهای شیمی درمانی استاندارد را تحمل کنند. علاوه بر این تنوع پلتفرم‌های رهایش داروی مبتنی بر نانوالماس‌ها، کاربردهایی نظیر رهاسازی دارو در محل هدف را نیز ممکن می‌سازد. سیستم رهایش دارو با استفاده از نانوالماس‌ها به سرطان کبد محدود نیست و یک رویکرد امیدوارکننده برای درمان طیف وسیعی از سرطان‌های دشوار، مخصوصا آنهایی که توسط سلول‌های سرطانی بنیادی مقاوم در برابر شیمی درمانی هدایت می‌شوند ارائه می‌دهد.
No tags for this post.تیم پژوهشی که توسط ادوارد چاو استادیار موسسه دانش سرطان سنگاپور هدایت می‌شود، نشان دادند استفاده از نانوفناوری برای رهایش داروهای شیمی‌درمانی به ویژه در شرایط مقاومت بیماری تاثیرگذار است. مقاومت در برابر شیمی‌درمانی همان توان سلول‌های سرطانی برای فرار از روش‌های شیمی‌درمانی است و دلیل اصلی عدم‌موفقیت درمان سرطان است.
سلول‌های بنیادی سرطانی که نوعی از سلول‌های سرطانی هستند، باعث تشکیل تومورها می‌شوند. این سلول‌ها معمولا در برابر شیمی‌درمانی نسبت به سایر سلول‌های سرطانی مقاوم‌تر هستند و این مسئله می‌تواند منجر به بازگشت دوباره سرطان پس از درمان‌های متعدد شود. بنابراین علاقه‌ای شدید برای توسعه استراتژی‌های درمانی یا داروهای جدید برای غلبه بر مقاومت سلول‌ها مخصوصا سلول‌های بنیادی سرطانی در برابر شیمی درمانی، وجود دارد.
در این مطالعه داروی اپیروبیکین که به صورت گسترده در شیمی‌درمانی استفاده می‌شود، به نانوالماس‌ها با قطری به اندازه 5 نانومتر، متصل شد تا یک مجموعه رهایش داروی نانوالماس- اپیروبیکین( EPND) ایجاد شود. محققان متوجه شدند در حالی که هر دو روش اپیروبیکین استاندارد و EPND می‌توانند سلول‌های سرطانی معمولی را از بین ببرند، تنها EPND می‌تواند سلول‌های سرطانی بنیادی مقاوم در برابر شیمی درمانی را از بین ببرد و از تشکیل دوباره تومورها در مدل‌های ژنوگرافتی سرطان کبد، جلوگیری کند.
بنابراین رهایش داروهای شیمی درمانی توسط نانوالماس‌ها نه تنها فرایند نابودی سلول‌های سرطانی بنیادی مقاوم در برابر شیمی‌درمانی را ارتقاء می‌دهد، بلکه یک جایگزین موثر برای بیمارانی است که نمی‌توانند اثرات جانبی سمی داروهای شیمی درمانی استاندارد را تحمل کنند. علاوه بر این تنوع پلتفرم‌های رهایش داروی مبتنی بر نانوالماس‌ها، کاربردهایی نظیر رهاسازی دارو در محل هدف را نیز ممکن می‌سازد. سیستم رهایش دارو با استفاده از نانوالماس‌ها به سرطان کبد محدود نیست و یک رویکرد امیدوارکننده برای درمان طیف وسیعی از سرطان‌های دشوار، مخصوصا آنهایی که توسط سلول‌های سرطانی بنیادی مقاوم در برابر شیمی درمانی هدایت می‌شوند ارائه می‌دهد.
