براساس دو مطالعه جدید، محققان ایالات متحده آمریکا با هدایت دانشگاه دوک، شروع به طراحی چارچوبی کرده‌اند تا به توسعه حوزه‌ی نوظهور نانوانفورماتیک کمک نمایند. نانوانفورماتیک ترکیبی از تحقیقات نانومقیاس و انفورماتیک است. نانوانفورماتیک تلاش می‌کند تا اطلاعات مرتبط با این حوزه را مشخص کرده و راهکارهای اثربخش برای جمع‌آوری، اعتبارسنجی، ذخیره، تقسیم، تجزیه و تحلیل، مدل‌سازی و به کارگیری اطلاعات را توسعه دهد. در نهایت، هدف نانوانفورماتیک این است که به دانشمندان کمک نماید تا در زمینه سلامت انسان، محیط‌زیست و … به دیدگاه‌های جدیدی دست پیدا کنند.
در مقاله اول با عنوان «پیشگامی بهبود داده‌های نانومواد: رویکردی مشترک برای ارزیابی، تجزیه و تحلیل و ارتقای وضعیت این حوزه»، که در شماره آگوست 2015 مجله فناوری نانوی Beilstein منتشر شده است، محققان در زمینه استانداردسازی روش بهبود داده‌های فناوری نانو بحث و تبادل‌نظر کرده‌اند. از آنجایی که این حوزه جوان و بسیار گسترده است، داده‌ها در مطالعات مختلف به روش‌های متفاوتی جمع‌آوری و گزارش شده‌اند که این امر مقایسه کاربردهای مختلف را دشوار کرده است. این مقاله اولین مجموعه از 6 مقاله‌ای است که معنی موردنظر مردم -اصلاحات، تعاریف، مفروضات، محیط‌های تحقیقاتی و …ـ هنگامی که آن‌ها درباره جمع‌آوری اطلاعات مربوط به نانومواد در قالب دیجیتال صحبت می‌کنند را بررسی می‌کند. برای اینکه مردم مفهوم مشابهی از این موضوع داشته باشند، محققان به دنبال این هستند که داده‌هایی را از تمامی ذینفعان، شامل افراد فعال در تحقیقات پایه، مطالعات الزامات زیست‌محیطی، توسعه محصولات و تدوین مقررات دولتی را جمع‌آوری کنند.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،در مقاله دوم با عنوان «سنجش کارکردی: راهبرد پایه برای پیش‌بینی ریسک نانومواد» که در شماره جولای 2015 مجله Science of The Total Environment منتشر شده است، راهکار استاندارد جدیدی برای مطالعه خواص نانومواد پیشنهاد کرده‌اند. این راهبرد پیشنهادی، با استفاده از سنجش کارکردی، رفتار نانومواد را در سیستم‌های واقعی می‌سنجد.
تدوین خطی‌مشی‌های کلی برای تحقیقات فناوری نانو
