در این مطالعه، پژوهشگران به بررسی 98 فرد از قبایل مختلف بدوی پرداختند. این مطالعه که به مدت 1165 شب ادامه داشت مشخص کرد که این افراد هر شب به صورت متوسط حدود 6 ساعت و نیم می‌خوابیدند. این در حالی است که امروزه کارشناسان توصیه می‌کنند که افراد در بیست و چهار ساعت حدود 8 ساعت بخوابند.
این مطالعه مشخص ساخت که دما نقش مهمی در شکل‌دهی به الگوی خواب شبانه این افراد داشته است. همچنین این پژوهشگران بر این باورند که به خاطر در حال انقراض بودن جوامع بدوی از این دست، فرصت محدودی برای مطالعه آنها که از جهات بسیار شبیه به انسانهای اولیه شکارچی هستند داریم.
نقش نور در خواب انسانهای اولیه
امروزه بسیاری از کارشناسان، وجود انواع نورهای مصنوعی نظیر تلویزیون، لامپ و نیز صفحات تلفن هوشمند را عامل بیخوابی می دانند. پژوهشگران در این مطالعه نقش عامل نور را در این سه قبیله بدوی (که از سه کشور نامیبیا، بولیوی و تانزانیا بودند) مورد ارزیابی قرار دادند. در این مطالعه، گروهی از افراد این قبیله نوعی ساعتی مچی هوشمند دریافت می‌کردند که اطلاعات مربوط به خواب و بیداری آنها را جمع آوری و امکان بررسی آنها را فراهم می ساخت.
بررسی داده ها نشان داد که خواب افراد در این سه قبیله دور از هم تا حد زیادی شبیه به یکدیگر بود. به این ترتیب این پژوهشگران نتیجه گیری کردند که این داده‌ها می‌تواند نشانگر ویژگی های انسانهای اولیه باشد.
متوسط زمان خواب این افراد شش ساعت و 25 دقیقه بود و البته به ندرت هم چرت می‌زدند. همچنین این افراد یکسره می‌خوابیدند و وسط خواب بیدار نمی‌شدند.
یکی از نتایج عجیب این پژوهش این بود که نور طبیعی تاثیری چندانی بر خواب این افراد نداشت. بیشتر این افراد 3.3 ساعت پس از غروب خورشید می‌خوابیدند. با این وجود، دما عامل مهمی در خواب این افراد بود. خواب در طی دوره کاهش دما در شب روی می‌داد، اما وقتی دما به حداقل مقدار خود می‌رسید، این افراد از خواب بیدار می‌شدند.
افزون بر این، مساله بیخوابی در میان این افراد بدوی مشاهده نشد و حتی در زبان آنها هیچ واژه‌ای برای این وضعیت وجود نداشت.
این پژوهش به تازگی در نشریه Current Biology منتشر شده است.
No tags for this post.