کارشناسان دانشگاه آدلاید در استرالیا به ارزیابی اطلاعات 632 مطالعه مرتبط با تاثیر افزایش سطح دی‌اکسید کربن بر محیط زیست دریایی پرداختند. در این مطالعات تمامی انواع اکوسیستم‌های دریایی از جمله صخره‌های مرجانی، جنگل‌های «کِلپ» یا «اشنه دریایی» (نوعی جلبک‌های بزرگ زیردریایی) و دریاهای ژرف مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
«سین کانل» از دانشگاه آدلاید گفت: اطلاعات نسبتا کمی در مورد چگونگی تاثیر تغییرات جوی بر محیط زیست دریایی داریم. تاکنون اعتماد نسبتا کلی بر بازبینی‌های کیفی و دورنماهایی از تغییرات بالقوه جهانی وجود داشته است. همچنین با وجودی که ارزیابی‌های کمی نیز وجود داشته اما عموما روی یک عامل تنش‌زا، یک اکوسیستم یا یک گونه منفرد متمرکز بوده است.
این کارشناس افزود: دراین بررسی نتایج تمامی آزمایش‌ها ترکیب شده تا تاثیرات چندین عامل تنش‌زا روی کل اجتماعات جانداران از جمله تعاملات بین گونه‌ها و مقیاس‌های مختلفِ واکنش‌ها به تغییرات جوی بررسی شود.
در این مطالعه آمده است تغییرات سریع اقیانوس‌ها، فرصت کمی را در اختیار گونه‌ها می‌گذارد تا با آب‌های گرم‌تر و اسیدی سازگار شوند.
به گزارش ایسنا، اگرچه شبیه‌سازی‌ها حاکیست که کوچکترین گونه‌های زئوپلانکتون ممکن است از آب‌های گرم‌تر سود ببرند اما تکثیر آنها در این شرایط لزوما به معنای این نیست که تولیدمثل‌شان ادامه پیدا می‌کند.
به بیان دیگر افزایش میزان سوخت و ساز جانداران کوچک دریایی در آب‌های گرم‌تر به معنای تقاضای بیشتر آنها برای غذا است و در نتیجه گونه‌های بزرگ‌تر با کمبود غذا مواجه خواهند شد و ادامه این روند به از هم پاشیدن زنجیره غذایی دریایی می‌انجامد.
No tags for this post.