به گزارش ایسنا، این مولکول‌ها با چسبیدن به سلول‌های بیمار و باکتری‌ها در جریان خون به تقلید از پادتن‌ها پرداخته و سلول‌های سفید خون را تحریک به نابود کردن آن‌ها می‌کند.
به گفته محققان، این پادتن‌های مصنوعی که در دمای اتاق قابل نگهداری است، می‌تواند راههای جدید و مناسبی را برای درمان بیماری‌هایی مانند سرطان ارائه کند.
این محققان در حال حاضر از مولکول‌های خود برای تولید یک مولکول مصنوعی استفاده کرده‌اند که به سرطان پروستات حمله می‌کند.
آن‌ها امیدوارند که مولکول‌های مشابه بتواند برای درمان سایر انواع سرطان، عفونت‌های باکتریایی و حتی اچ‌آی‌وی مورد استفاده قرار بگیرد.
پزشکان در حال حاضر از پادتن‌ها در درمان‌های موسوم به درمان پادتن مونوکلونال بهره می‌برند. این نوعی ایمنی درمانی است که از پادتن‌های طبیعی تولید شده از سلول‌های پرورش‌یافته در آزمایشگاه استفاده می‌کند.
اما این پادتن‌ها به شکل مولکول‌های بزرگی هستند که به تغییرات دمایی حساس بوده و از این رو باید بدقت ذخیره شوند. آن‌ها همچنین به دلیل اندازه بزرگشان باید از طریق تزریق وارد بدن شوند.
آن‌ها با هدف قرار دادن دقیق سلول‌های بیمار و درخواست از سیستم ایمنی برای تخریب سلول‌ها عمل می‌کنند.
در بدن انسان پادتن‌ها به شکل پروتئین‌های Yشکل هستند که توسط سلول‌های پلاسما در خون تولید می‌شوند.
هر مولکول حاوی ساختارهایی است که به مولکول‌های منحصربفرد در سطح سلول‌های خارجی موسوم به آنتی‌ژن‌ها می‌چسبند و به آن‌ها اجازه شناسایی سلول‌هایی که متعلق به بدن نیستند را می‌دهد.
پادتن‌های مصنوعی با تجمع در اطراف این سلول‌های خارجی می‌توانند آن‌ها را خنثی کرده و همچنین سلول‌های سفید خون را از سیستم ایمنی برای نابودسازی عامل خطر جذب کنند.
پادتن مصنوعی ساخت دانشمندان ییل موسوم به SyAMs نیز به شیوه‌ای مشابه کار می‌کند. اما اندازه آن‌ها یک بیستم پادتن‌های طبیعی است از این رو می‌توانند حتی از دیواره روده عبور کنند. بنابراین می‌توان آن‌ها را به شکل قرص مصرف کرده و نیازی به تزریق نخواهد بود.
نتایج این پژوهش در مجله American Chemical Society منتشر شده است.
No tags for this post.