دانشمندان حاضر در این تحقیق نوعی مدل اقتصادی نوآورانه همپوشانی‌کننده را طراحی کردند تا توضیح دهند چگونه علی رغم کاهش فقر در کشورهای در حال توسعه کار کودک با قطعیت ادامه دارد.
محققان دریافتند عدم تساوی اقتصادی بیش از فقر در پاسخ‌دادن به این پرسش که چرا کار کودک کماکان ادامه دارد، تعیین‌کننده است.
دانشمندان با بررسی ارقام بانک جهانی دریافتند تعداد مردمی که در کشورهای در حال توسعه روزانه با کمتر از 1.25 دلار زندگی می‌کردند، از نیمی از شهروندان در سال 1981 به 21 درصد در سال 2010 افت کرد و این موضوع علی‌رغم افزایش جمعیت در این کشورها بود. با این حال یونیسف تخمین زده 246 میلیون کودک هنوز جزو کودکان کار هستند.
به گفته دانشمندان، مدرسه‌رفتن حتی در یک سیستم تحصیلی رایگان هزینه‌های هنگفتی را به افراد فقیر برای حمل و نقل، خرید کتاب و سایر اقلام تحمیل می‌کند.
تحلیل آن‌ها از ارقام بانک جهانی نشان می‌دهد خانواده‌های زیر سطح درآمد نسبی، عدم تحصیل و کار تمام وقت را برای کودکشان انتخاب می‌کنند زیرا نمی‌توانند هزینه‌های ثابت تحصیل آن‌ها را بپردازند یا این که درآمد اندکی را هم که کودک برای خانوار دارد، از دست خواهند داد.
این پژوهش نشان می‌دهد ارتباط آشکاری بین نابرابری درآمدی و تشدیدشدن کار کودک وجود دارد اما درآمد بیشتر همیشه کار کودک را کم نمی‌کند. در واقع هر چه دستمزدها بیشتر می‌شود، کار کودک در خانواده‌هایی که تحصیل نزد آن‌ها بیش از حد هزینه‌بر است، افزایش می‌یابد.
فقط هنگامی که درآمد به یک سطح مطمئن آستانه می‌رسد، تحصیل قابل‌دسترس می‌شود و کار کودک شروع به افت می‌کند. با این حال، سطح آستانه متناسب با سطح نابرابری درآمدی افزایش می‌یابد.
پژوهش جدید در مجله Economic Inquiry منتشر شده است.
No tags for this post.