تركیبات فنلی جزو سمی ترین آلاینده های محیط زیست به شمار می آیند؛ بنابراین، وجود این تركیبات در پساب های صنعتی مشكل بزرگی محسوب می شود. تجزیه زیستی فنل روشی است كه می تواند جایگزین روش های فیزیكی- شیمیایی مرسوم شود. هدف از تحقیقات جدید که توسط متخصصان داخلی انجام شده است، جداسازی میكروارگانیسم های نمك- قلیادوست تجزیه كننده فنل به منظور حذف این تركیب از پساب های صنعتی با شرایط شور و قلیایی است.
برای انجام این تحقیق ابتدا نمونه برداری از خاك و آب های آلوده به تركیبات نفتی انجام شد. بعد از غنی سازی نمونه ها در محیط پایه معدنی دارای فنل به عنوان تنها منبع كربن و انرژی، كنسرسیوم میكروبی به دست آمده خالص سازی شد. سویه های تجزیه كننده فنل شناسایی مولكولی شدند. بهترین سویه انتخاب و شرایط رشد آن در حضور فنل بهینه سازی شد.
در نتیجه این فرایند، سه سویه تجزیه كننده فنل متعلق به جنس های باكتریایی Halomonas، Janibacter و Pseudomonas از نمونه های آب مخزن جداسازی و شناسایی شدند. در این میان سویه YF3 با 92/ 98 درصد شباهت به Janibacter cremeus به علت سرعت رشد بالاتر در محیط پایه معدنی دارای فنل به عنوان سویه برتر شناسایی شد. این سویه كوكوس گرم مثبت با محدوده تحمل سدیم كلراید 1 تا 10 درصد و بهینه غلظت 5 درصد است.
به این ترتیب دانشمندان دریافتند که YF3 قادر به رشد در شرایط قلیایی با اسیدتیه 5/9 و بهینه غلظت فنل 400 میلی گرم بر لیتر است. بیش ترین رشد این سویه در دمای 30 درجه سانتی گراد و در حضور نمك سدیم نیترات به عنوان منبع نیتروژن است. دامنه تحمل شرایط سخت برای این سویه نمك- قلیادوست از نظر اسیدیته و غلظت فنل به ترتیب 5/6 تا 5/9 و 1000 میلی گرم بر لیتر بود كه نشان دهنده پتانسیل بالای این سویه اكستریموفیل، در حذف فنل است و می تواند به عنوان سویه ای كاربردی در حذف تركیبات فنلی از پساب های شور و قلیایی استفاده شود.
منبع: نرگس ابویسانی، محمد علی آموزگار، سیدمحمدمهدی دستغیب، 1394، جداسازی و شناسایی باكتری های نمك- قلیادوست تجزیه كننده فنل و ارزیابی عملكرد آنها. فصلنامه زیست شناسی میكروارگانیسم ها، سال چهارم، شماره 14.
No tags for this post.