بررسی ترکیبات فلزی شمشیر سبک ایرانی در دانشگاه فلورانس

سینا پرس : یک شمشیر منحنی تک لبه سبک ایرانی که در گزارش های علمی از آن با عنوان shamsheer Persian   یاد شده ، توسط پژوهشگران دانشگاه فلورانس در حال آزمایش و تحلیل است . این تیم پژوهشی به سرپرستی الیزا بارزاگلی  Eliza Barzagli از اساتید و پژوهشگران دانشگاه فلورانس ، در حال مطالعه ترکیب آلیاژی و فلزی این شمشیر و انکسار نوترونی neutron diffraction آن هستند . 

به گفته کارشناسان ، این شمشیر که از طرح  آن با عنوان طرح پارسی Persian design یاد شده است  دارای طراحی کاملا ایرانی بوده  و احتمالا در هندوستان ساخته شده است . آزمایش های انجام شده نشان می دهد که تاریخ ساخت این شمشیر باید در اواخر قرن هجدهم میلادی و اوایل قرن نوزدم باشد . در این پروژه بخش هائی از شمشیر فوق که دارای آسیب دیدگی بود توسط پژوهشگران شناسائی شده و از همین بخش ها جهت بررسی و تحلیل آزمایشگاهی ، نمونه برداری شده و جهت آزمایش   pulsed spallation neutron source به آزمایشگاه  Rutherford Appleton  در  انگلستان فرستاده شد . 

نتایج این آزمایش نشان می دهد که شمشیر فوق که در حال حاضر در مجموعه والاس Wallace Collection نگهداری می شود از جنس نوعی فولاد خاص با نام wootz steel ساخته شده است که نسبتا خالص بوده و میزان بالائی کربن فشرده در خود دارد . این شمشیر دارای ویژگی های ساختاری شمشیرهای ساخته شده در این دوره در بخش هائی از هندوستان و آسیای مرکزی است . پژوهشگران همچنین در مطالعات خود دریافتند که بخش هائی از بدنه این شمشیر به آرامی خنک شده و در درجه حرارت پائین چکش کاری شده و شکل گرفته است . به اعتقاد الیزا بارزاگلی   این شمشیر جنبه تشریفاتی نداشته و با توجه به ویژگی های خاص خود قطعا برای استفاده در جنگ طراحی و ساخته شده است . 

گفتنی است در طول تاریخ مراودات دو کشور ایران و هند ، شاهد حضور گسترده فرهنگ ایرانی و تبادل تکنولوژی ، فرهنگ و تجارت در بین دو کشور هستیم که همزمان با روی کار امدن صفویه در ایران و پس از قرن هفدهم میلادی این روابط به اوج خود رسیده و حتی بر اساس مدارک و شواهد موجود ، زبان فارسی در این دوران به صورت رسمی در دربار هندوستان رایج بوده است . دلیل ساخت شمشیر فوق به سبک ایرانی در هندوستان در اواخر قرن هجدهم میلادی نیز به همین موضوع مرتبط بوده و نشان دهنده تبادلات علمی – فرهنگی دو کشور است .