سینا پرس: این نوع از پنگوئن که «پالاییودیپتس کلکووسکی» (Palaeeudyptes klekowskii ) نام دارد، بین 37 تا 40 میلیون سال پیش در این منطقه زندگی می کرد. در آن دوران تنها 10 تا 14 گونه در ساحل اقیانوس منجمد جنوبی حضور داشتند.
«کارولینا آکوستا هاسپیتالچ» از موزه لاپلاتا آرژانتین که سرپرستی تیم کاوش را بر عهده داشته این فسیل ها را در جزیره سیمور در قطب جنوب یافته است. دمای این منطقه در 40 میلیون سال پیش بیشتر از دمای فعلی بود.
در محلی که مورد کاوش قرار گرفت، هزاران استخوان پنگوئن یافت شد. با اینکه در ابتدای سال میلادی جاری نیز این تیم پژوهشی توانست استخوان هایی مربوط به پنگوئن پالاییودیپتس کلکووسکی را بیابد، اما تعداد این استخوان ها زیاد نبود و بیشتر به بال و پای این موجود تعلق داشت.
اما فسیل های جدیدی که یافت شده به بال و نیز ران این پنگوئن باستانی مربوط می شود. این پژوهشگران با بررسی این قطعات از اسکلت پنگوئن به این نتیجه رسیدند که پالاییودیپتس کلکووسکی قدی حدود 2.1 متری داشت. این قد به مراتب بیشتر از بزرگترین پنگوئن های شناخته شده امروزی است.
پنگوئن امپراتور که در حال حاضر بزرگترین نوع پنگوئن در دنیا محسوب می شود 46 کیلوگرم وزن داشته و قد آن نیز 1.36 متر است. یکی دیگر از انواع پنگوئن های منقرض شده نیز که پیش از این فسیل های آن یافت شده بود، قدی حدود 1.5 متر داشت.
البته باید در نظر داشت که محاسبه دقیق قد پالاییودیپتس کلکووسکی نیاز به یافتن سایر اجزای اسکلت این موجود دارد، زیرا قد پنگوئن بنا به ساختار بدنی اش ممکن است متفاوت باشد و به همین دلیل است که برای محسابه قد دقیق این موجود، باید کاوش ها برای یافتن استخوان های دیگر آن همچنان ادامه یابد.
پنگوئن های بزرگ می توانند به عمق بیشتری از آب بروند و مدت بیشتری در زیر آب باقی بمانند. برای نمونه محاسبات انجام یافته توسط این پژوهشگران نشان می دهد پنگون بزرگی همچون پالاییودیپتس کلکووسکی می توانست تا 40 دقیقه در زیر آب بماند و زمان بیشتری را به شکار ماهی اختصاص دهد.
No tags for this post.