دانشمندان قبلا میدانستند که تکرارکردن با صدای بلند برای حافظه خوب است اما این نخستین پژوهشی است که نشان میدهد چنانچه این موضوع در موقعیت ارتباطی اتفاق بیافتد، اثر آن از لحاظ به یادآوردن اطلاعات بیشتر است.
محققان از 44 دانشجوی فرانسوی زبان خواستند تا مجموعهای از بنواژهها را بر روی یک صفحه نمایش بخوانند. یک بنواژه، واژهای است که در فرهنگ لغت وجود دارد.
درطول این آزمایش، شرکتکنندگان هدفونهایی را به سر داشتند که نویز سفید را ساطع میکردند تا صداهای افراد را بپوشانند و بازخوردهای شنیداری را حذف کنند.
شرکتکنندگان در چهار موقعیت آزمایشی قرار گرفتند: بنواژه را در سرشان تکرار کنند، در سکوت و همراه حرکتدادن لبهیشان آن تکرار کنند، بنواژههارا همراه با نگاهکردن به صفحه نمایش تکرار کنند و در نهایت، آنها را برای کس دیگری با صدای بلند تکرار کنند.
پس از انجام مسئولیت دیگری که حواس دانشجویان را پرت میکرد، از آنها خواسته شد واژههایی که از یک فهرست به یاد میآوردند را شناسایی کنند. این فهرست همچنین شامل واژههایی بود که در آزمایش به کار نرفته بودند.
نتایح تفاوت واضح را هنگامی نشان میداد که تمرین تکرار بلند و برای کس دیگری انجام میشد. همچنین مشخص شد تکرارکردن اطلاعات در سر و بدون داشتن ژست بدنی، ناکارآمدترین راه برای به یادآوردن اطلاعات بود.
این پژوهش در مجله Consciousness and Cognition منتشر خواهد شد.
No tags for this post.