استفاده از داروها باید قانونمند شود

 بعداز اتمام دوره دکتری عمومی، در رشته تخصصی عفونی ادامه تحصیل داد و در سال 1352 موفق به اخذ مدرک در رشته تخصصی عفونی از دانشگاه تهران گردید.

 دکتر محرز اکنون به عنوان عضو هیات علمی و استاد گروه عفونی در بخش عفونی بیمارستان امام خمینی (ره) و استاد دانشگاه تهران مشغول به فعالیت است. همچنین  عضو کمیته کشوری مبارزه با ایدز است و در این زمینه فعالیت آموزشی و پژوهشی گسترده ای دارند. افتخارات علمی و تلاش های ارزنده دکتر مینو محرز بهانه ای شد تا  بانویی که سالها خدمات ارزنده ای در حوزه پزشکی به خصوص بیماری های عفونی و ایدز ارائه داه گفت وگوی اختصاصی داشته باشیم.

لطفاً مختصري سوابق علمي و پژوهشي خودتان بفرماييد.

35سال است که در دانشگاه تدریس دارم و در 40سال اخیر دائم مشغول تحقیقات به‌خصوص روی موضوع ایدز هستم و باید گفت کارعلمی همیشه با آموزش و پژوهش همراه است.

مشوق اصلی شما در انتخاب این راه چه کسی یا چه چیزی بود؟

اولین دوره رزیدنتی در دوره تحصیلی ما شروع شد و آن زمان هنوز بسیاری از بیماریهای عفونی ریشه کن نشده بود و بسیار زیاد بود، بنابراین احساس کردم وقتی مریضی با بیماری عفونی مراجعه می‌کند باید درمان شود و جان یک نفر را نجات دادن موفقیت است. بنابراین تصمیم گرفتم وارد این حوزه شوم . زیرا هم در پیشگیری و هم در درمان می‌توانستم به جامعه خدمت کنم.

علت دیگر این بود که دوره آخر انترنی را دربخش عفونی و با استادانی مثل پروفسور یلدا سپری کردم؛ به همین دلیل شیفته  اساتید این رشته شدم و به این رشته ورود پیدا کردم و تا امروز در دانشگاه تهران به عنوان عضو هیات علمی مشغول به آموزش هستم.

اگر به عقب برگردید بازهم این رشته را انتخاب می کنید ؟

بله حتما دوباره همین راه را پیش میگیرم. در یک دوره ای بیماری‌های عفونی درحال کنترل بود اما الان دوباره متاسفانه قرن، قرن بیماری عفونی،  بیماری‌های نوپدید ، بازپدید و مقاومت‌های عفونی شده است و نمی‌توان به راحتی از کنار آنها گذشت  و معتقدم این رشته هنوز برای کارکردن، تحقیق و پژوهش جای بسیاری دارد.

علت موفقیت شما چیست؟

من نمی دانم اسم اینها موفقیت است یا خیر! اما به نظر من علم به قدری وسیع است که جایی رسیده ام مانند به دست آوردن یک قطره از دریاست و هنوز خیلی چیزها مانده که باید یاد بگیرم. اما عمری را که در این رشته گذراندم و بعداز اساتید به نامی مانند پروفسور یلدا کمی تجربه کسب کرده‌ام وبا بالارفتن سنم که 40سال از آن را صرف تحقیق در این حوزه کردم ، می‌توانم بگویم پیشکسوت شدم. شاید بیشتر علاقه مندی به رشته عفونی ، خدمت به مردم و سلامت جامعه که مانند  سلامت خانواده‌ام  برایم اهمیت دارد باعث سعی و تلاش در این راه شده و همین کوشش و ادامه آن باعث شده که تجربه کسب کنم و جز پیشکسوتان باشم.

درحال حاضر دانشجویان و دانشگاه‌هاییان این رشته با چه کمبودهایی مواجه هستند؟

این رشته با کمبود های زیادی روبه‌رو است .رشته بیماری عفونی اگر آزمایشگاه مجهز  و به روز نداشته باشد نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. بنابراین نبود آزمایشگاه هایی که هم پایه آزمایشگاه‌های کشورهای پیشرفته باشد کارما را سخت می‌کند. به خصوص در حال حاضر که عفونت در زمینه پیوندها و کسانی که در شیمی درمانی قرار می‌گیرند خیلی پیشرفت کرده است و نیاز به مراقبت و کنترل بیشتری دارند.  در همه جای دنیا کنار بخش های این چنینی درمان، یک بخش عفونی وجود دارد.

متاسفانه ما کمبود این آزمایشگاه های مجهز را داریم اما امیدواریم در آینده بتوانیم از امکانات و تکنولوژی پیشرفته تشخیصی بهتر استفاده کنیم و روش های درمانی بهتری به کار گیریم.

اما مسئله دیگر که با کمبود آن روبه‌رو هستیم و به معضلی بزرگ تبدیل شده است؛ کیفیت داروها و نبود داروهایی است که برای درمان ضروری است. همچنین تحریم ها باعث شده که داروهای بی‌کیفیت در این حوزه وجود داشته باشد .

چه نقاط قوتی در حوزه درمان بیماری های عفونی در کشور وجود دارد؟

با فعالیتی که وزارت بهداشت در قسمت مدیریت بیماریهای واگیر انجام داده و مدیریت آن با فردی متخصص دراین حوزه است خیلی از بیماریها را با وجود مشکلات توانسته ایم درمان کنیم و برخی را کنترل و ریشه کن کرده ایم.اما با تمام اینها با پیشرفت های درمانی عفونت‌ها و مقاومت‌های میکروبی جدیدی نمایان می‌شود که نیاز به کنترل کردن دارد.

همچنین باید در کنترل عفونت های بیمارستانی بیشتر دانش پیدا کنیم وآگاهی و عملکرد درستی داشته باشیم که در سیستم آموزشی باید به این مسائل نگاه کنیم و ما با این معضلات جدیدی که گریبان گیر بیشترکشورهای دنیاست دست  و پنجه نرم می‌کنیم.

این در حالی است که در کشورهای غربی توانسته‌اند اینها را تاحدود زیادی کنترل کنند اما متاسفانه ما و منطقه ما هرروز وضعیت‌مان بدتر می‌شود . اما امیدواریم بتوانیم پیشگیری از عفونت‌های مقاوم بیمارستانی را ارائه و خدمات درمانی را داشته باشیم.

سرمنشاء بیشتر بیماری های عفونی از چیست؟

بیشترین آنها، میکروب‌های مقاوم بیمارستانی هستند که ایجاد بیماری های عفونی می‌کنند، مانندICU ها که مریض بدحال دارند و نیاز به استفاده از دستگاه‌ها دارند.درست است که تکنولوژی جدید عمر را بیشتر می‌کند اما اگر رعایت مسائل پیشگیری و مراقب نداشته باشیم خود این تکنولوژی باعث بیماری می‌شود.

به نظر من باید آموزش های لازم را از پرستاران و پزشکان و تمامی کارکنان و پرسنل بیمارستان‌ها شروع کرد و همه آنها باید استاندارد های بین المللی را بدانند تابتوانیم امکان عفونت های بیمارستانی را کاهش دهیم.

مسئله دیگری که به عنوان معضل بزرگی محسوب می شود و نظارت و بررسی آن در کشور  دارای خلاء است ،تجویز بی رویه داروها به خصوص آنتی بیوتیک هاست که خوشبختانه انجمن عفونی دراین راه قدم برداشته تابتوانیم از مصرف بی رویه داروها به خصوص آنتی بیوتیکها جلوگیری کنیم. تجویز بی رویه آنتی بیوتیکها توسط پزشکان به نسل آینده می تواند ضررهای جبران ناپذیری بزند.

پژوهش ها چقدرتوانسته به یافتن روشهای درمان در رشته بیماری‌های عفونی کمک کنند؟

مسلما در مقالات خارجی تحقیقات و پژوهش هایی شده بود که توانستند مشکلات‌شان را حل کنند و بُعد فاجعه را نشان دهد و ماهم ازآنها استفاده کردیم و روش های درمانی را پیداکرده ایم. اما در مورد مقالات داخلی باید گفت که درمورد عفونت ها تحقیقات زیادی نیست ،همچنین دقیق و جامع نیستند تا بتوانیم برای رفع عفونت های میکروبی در سطح جامعه راه هایی بیابیم.

اما بررسی هایی در تجویز آنتی بیوتیک ها شده که نشان می دهد ، میلیون ها نسخه از تجویز آنتی بیوتیک‌ها در کشور وجود دارد که تبدیل به فاجعه ای بزرگ شده است. که به عقیده من استفاده از داروها باید قانونمند شود و افراد آموزش های مداوم آنلاین  وآموزش در بیمارستانها در مورد تجویز آنتی بیوتیکها را ببینند، زیرا همین فاجعه امروز می تواند در سالهای آینده مشکلات حل نشدنی را به وجود آورد.

No tags for this post.