دانشمندان به مطالعه اثرات سوءرفتار و محیط‌های خصومت‌آمیز در طول نوجوانی انسان‌ها علاقه‌‍مندند و آن‌ها به موش‌ها برای بررسی این موضوع روی آوردند زیرا واردکردن استرس به انسان‌ها غیراخلاقی است و موش‌ها نیز عمر کوتاهی دارند. این موضوع امکان بررسی اثرات کارآمدتر استرس در درازمدت را فراهم می‌کند.
پژوهشگران موش‌های نوجوان را در معرض عوامل استرس‌زای مختلف از جمله قفس‌های کوچکتر و مورب، انزوای اجتماعی یا شلوغی و بوی شکارچیان قرار دادند.
استرس غیرقابل پیش‌بینی دارای پیامدهای قابل‌توجه و ماندگاری بر روی انسان‌ها و حیوانات است و محققان حیوانات بزرگسال را آزمایش کردند تا ببینند آیا اثرات ماندگار استرس در نوجوانی در بزرگسالی همچنان وجود دارند یا خیر.
دانشمندان توانایی 24 موش بزرگسال را برای حل مشکلاتشات در جستجوی غذا و تحت شرایط استاندارد و شرایط با تهدید بالا مانند نور شفاف و حرکت یک جغد تاکسی‌درمی به سمت موش‌ها آزمایش کردند.
نتایج نشان داد تحت شرایط با تهدید بالا، موش‌های بزرگسالی که در طول نوجوانی استرس را تجربه کرده بودند، جستجوی غذا را زودتر آغاز کردند و 43 درصد غذای بیشتری را در مقایسه با گروه کنترل موش‌های بزرگسال بی‌استرس بدست آوردند.
این نتایج آماری مهم نشان می‌دهد بزرگ‌شدن در یک محیط استرس‌آور می‌تواند موش‌ها را برای محیطی پراسترس در آینده آماده کند.؛ این یافته‌ها می‌تواند دیدگاه‌هایی درباره چگونگی واکنش‌نشان‌دادن انسان‌ها به استرس دوره نوجوانی در آینده ارائه دهد.
این پژوهش در مجله Animal Behavior منتشر شده است.
No tags for this post.