دانشمندان به دنبال خاموش‌کردن غریزه نوزادکشی در حیوانات
بسیاری از پستانداران مجرد از جمله شیرها، گوریل‌های کوهستان، موش‌ها و میمون‌ها به نوزادان نرهای دیگر حمله و آن‌ها را می‌کشند اما زمانی که خودشان پدر می‌شوند، رفتار پدرانه‌ای از خود در قابل نوزادانشان و همچنین نوزادان دیگر بروز می‌دهند.
هم‌اکنون دانشمندان موسسه علوم مغزی RIKEN در ژاپن دو ناحیه کوچک را در مغز یافته‌اند که هر یک از این رفتارهای بسیار متضاد را در یک موش نر کنترل می‌کنند.
این آزمایشات نشان می‌دهند چگونه الگوهای فعالیت در دو ناحیه در جلوی مغز تعیین می‌کنند که آیا نرها رفتاری پدرانه در قبال نوزادان را نشان می‌دهند یا این که به آن‌ها حمله می‌کنند.
نوزادکشی در دنیای حیوانات را می‌توان اغلب به نوعی استراتژی تولیدمثل غریزی نسبت داد که در آن، یک موش نر مجرد با از بین‌بردن نوزادان تازه‌متولدشده که پدران دیگری دارند، یک موش ماده را برای جفت‌گیری با خود از فرزند فارغ می‌کند.
پس از جفت‌گیری و زندگی‌کردن با موش ماده، موش نر تغییر رفتار می‌دهد و شروع به نگهداری از نوزادان می‌کند حتی اگر نوزادان متعلق به خود او نباشند. به منظور بررسی چگونگی این تغییر، دانشمندان الگوهای فعالیت مغزی را بررسی کردند که رفتار پدرانه و نوزادکشی را کنترل می‌کنند.
در این پژوهش، موش‌های نر بزرگسال در معرض موش‌های نوزاد قرار گرفتند و رفتار آن‌ها در قبال نوزادان (پدرانه بودن یا نوزادکشی) ضبط شد. محققان سپس سطح شاخصی مربوط به فعالیت عصبی اخیر به نام c-Fos را در 9 ناحیه جلوی مغز موش‌های نر بررسی کردند تا دریابند فعالیت در این نواحی مغز با چنین رفتارهایی مرتبط است یا خیر.
آن‌ها دریافتند بیان c-Fos در ناحیه cMPOA با رفتار پدرانه مرتبط بود در حالی که بیان آن در هسته‌های لوزی‌شکل ناحیه BSTrh در مغز با رفتار نوزادکشی مرتبط بود. در واقع، با بررسی الگوهای بیان c-Fos می‌توان رفتارهای گذشته موش را تعیین کرد.
دانشمندان بر این باورند تجربه اجتماعی با جنس ماده با افزایش فعالیت در ناحیه cMPOA منجر به الگوی پدرانه می‌شود اما برای تعیین این که چنین موضوعی چگونه رخ می‌دهد، محققان باید این عملکرد را در نواحی مغزی نخستی‌سان‌ها (گونه‌ای از پستانداران مانند میمون‌ها) بررسی کنند.
این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا در حال حاضر دانشمندان هیچ ناحیه‌ای را در مغز نخستی‌سانان نمی‌شناسند که به طور خاص با رفتارهای پدرانه مرتبط باشد.
این پژوهش در The EMBO Journal منتشر شده است.
No tags for this post.
