سوء تعبیر این اشخاص منجر به بروز افکار ناخوشایند پارانوئیدی در آن‌ها می‌شود.نتایج این تحقیق می‌تواند به ارائه راهکارهای روانشناختی برای به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و تعابیر آن‌ها از نشانه‌های اجتماعی بیانجامد و این موضوع به نوبه خود موجب بهبود علائم بیماری آن‌ها خواهد شد.
محققان حاضر رفتار 54 شرکت‌کننده را بررسی کردند که 29 تن از آن‌ها مبتلا به اسکیزوفرنی بودند. این اشخاص ژست‌های بدنی یک بازیگر را در یک کلیپ ویدیویی صامت نگاه کردند. ژست‌های این بازیگر شامل گذاشتن انگشت بر روی لب به منزله سکوت‌کردن یا حرکات تصادفی مانند خاراندن یک چشم بود.
دانشمندان دریافتند بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی قادر بودند ژست‌های معنادار و حرکات تصادفی را دقیقا مانند افراد سالم تفسیر کنند با این حال، زمانی که جهت ژستها مبهم بود (به طور مثال، مشخص نبود که جهت ژست به سمت آن‌هاست یا از آن‌ها دور می‌شود)، بیشتر احتمال داشت که بیماران ژستها را به در جهتی به سمت خودشان تفسیر کنند.
این سوء تعبیرها می‌توانند موجب بروز افکار پارانوئیدی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی شود. در واقع نتایج نشان داد اطمینان و اعتماد این بیماران به تفسیرهایشان به شدت با تجربه‌کردن نشانه‌های توهمی توسط آن‌ها ارتباط دارد.
به گفته پروفسور سوکی شرگیل، انسان‌ها موجودات اجتماعی هستند و اغلب از تعامل با دیگران لذت می‌برند. در حالی که این تعامل بیشتر از طریق گفتگو صورت می‌گیرد، رفتارهای غیرکلامی مانند زبان و حرکات بدنی وهمچنین حالات چهره نقش بسیار مهمی را در انتقال پیام ایفا می‌کنند.
وی ادامه داد: با این حال، این پیام همیشه واضح نیست و همیشه به صورت مثبت درک نمی‌شود و نمونه شدید این موضوع در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی صدق می‌کند. این بیماران به شدت تمایل دارند نیت دیگران را به صورت ناخوشایند تفسیر کنند.
این مطالعه اساسی برای ارائه راهکارهای روانشناختی با هدف بهبود تفسیر زبان بدنی توسط این بیماران در اختیار می‌گذارد. نتایج بدست آمده همچنین می‌تواند راهنمایی برای مددکاران و کمک به آن‌ها در برقراری ارتباط با بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی باشد تا بتوانند سوء تفسیرهای آن‌ها از رفتارهای غیرکلامی را کاهش دهند.
این پژوهش در مجله Psychological Medicine منتشر شده است.
No tags for this post.