این بنا در خیابان مسجد جامع گلپایگان در فاصله 180 کیلومتری اصفهان واقع شده است . نوع موقعیت بنا در شهر حالت مرکزی داشته و القا کننده اهمیت آن است . بنای امامزاده دارای صحن بزرگی است که در داخل آن سنگ قبرهای فراوانی دیده می شود و اهالی به دلیل تقدس این محل در گذشته اموات خود را در اینجا دفن می کردند . در اطراف صحن تعدادی مقبره خانوادگی دیده می شود که عموما مربوط به دوره های معاصر هستند . در سمت غربی امامزاده نیز حسینیه ای وجود دارد که در ایام عزاداری از آن استفاده می شود .
بنای امامزاده دارای گنبد دو پوش بوده که اولی قدیمی تر است و گنبد دومی به تازگی بر روی آن ساخته شده است و دارای تزئینات کاشی کاری است . این بنا علاوه بر گنبد دارای یک مناره نیز هست که در سمت شرقی گنبد ساخته شده و بر روی ساقه آن تزئیناتی از دوره ایلخانی با کا شی های فیروزه ای و لاجوردی دیده می شود و گلدسته بنا نیز از جنس چوب ساخته شده است .
در مجموع ، راجع به این بنا می توان اظهار داشت که در دوره ا یلخانی ساخته شده و در دوره های بعدی در آن دخل و تصرف و تعمیرات بسیاری انجام گرفته است . در داخل اتاق مقبره سه صندوق ضریح وجود دارد که در آن ها 4 امامزاده مدفون هستند . در طرفین اتاق مقبره ، دو اتاق قرینه مانند وجود دارد که در کل تزئینات آن ها نیز جدید هستند . داخل اتاق مقبره آینه کاری شده است و سقف گنبد نیز با تزئینات نقاشی تزئین شده است . در داخل مقبره دو کتیبه سنگی وجود دارد که متاسفانه به دلیل فرسایش و سائید گی قادر به خواندن آن نبودیم و در جستجوهای انجام شده در متون تاریخی نیز به نشانه ای از متن و محتوای این کتیبه دست پیدا نکردیم .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.