نقش مهم پلانکتن ها در جذب دی اکسید کربن

در جدیدترین یافته های دانشگاه اسرتسیلاید  University of Strathclyde در انگلستان نشان داده شده است که موجودات بسیار ریز دریایی به نام پلانکتون plankton animals ، که اندازه آن به بیشتر از یک دانه برنج هم نمی رسد، می تواند نقش بسیار بزرگی را در منظم کردن تغییرات آب و هوایی ایفا کند.

این گروه جانوری در تمام مدت تابستان بر روی سطح آب اقیانوس ها شناور هستند و در این مدت مقادیر بسیار زیادی از کربن را به عنوان مواد مغذی در خود ذخیره می کند. سپس این جانور، مواد مغذی ذخیره شده را در طول زمستان و خواب زمستانی در حالی که به اعماق اقیانوس کوچ کرده است، مصرف می کند.

این فرآیند به این معنا است که دی کربن اکسید CO2 تولید شده توسط پلانکتن ها پس از مصرف در اعماق اقیانوس ها، هیچ گاه راهی برای وارد شدن به اتمسفر پیدا نمی کند و گاز کربن دی اکسید می تواند هزاران سال زیر آب باقی بماند.

این تحقیق نشان می دهد که یکی از گونه های پلانکتن ها به نام کالانوس فینمارچاکوس Calanus finmarchicus ، سالانه بین 1 تا 3 میلیون تن گاز کربن دی اکسید را از اتمسفر می گیرد و در زیر اقیانوس ها دفن می کند.

 مایکل هیت Michael Heath ، عضو دپارتمان علوم ریاضی دانشگاه می گوید: نقش پلاتکتن ها در کاهش مقدار کربن دی اکسید جهان مخصوصا در طول زمستان بسیار پررنگ است و این مطالعه برای اولین بار است که مقدار ذخیره کربن در بدن پلانکتن ها را محاسبه کرده است. همچنین یه کمک این فرآیند می توان مقدار گاز کربن دی اکسید ذخیره شده در اقیانوس ها را پیش بینی کرد.

 مایکل هیت اضافه کرد: نقش گاز کربن دی اکسید در تغییرات آب و هوا و همچنین جلوگیری از انتشار بیش از حد آن به خوبی برای تمام محققان و مسئولان قابل فهم است. ولی نکته قابل اهمیت این است که تحقیق انجام شده از نقش بسیار مهم پلانکتن ها در جذب کربن دی اکسید خبر می دهد ولی این عامل در مدل های پیش بینی تغییرات آب و هوایی، که سال های پیش تهیه شده است، در نظر گرفته نشده است. حال ما می خواهیم تحقیقات خود را در جهت اثر پلانکتن ها در مدل های جهانی تغییرات آب و هوایی منظور کنیم.

البته که این مهاجرت پلانکتن ها به اعماق اقیانوس نمی تواند راه حلی برای کاهش کربن دی اکسید کره زمین باشد بلکه تنها فهم ما را از عکس العمل های طبیعی سیاره زمین در پاسخ افزایش گاز کربن دی اکسید زیاد می کند.  

نتایج این تحقیق در مجله Proceeding of the National Academy of Science  به چاپ رسیده است و دانشگاه تکنولوژی دانمارک نیز در این تحقیق مشارکت داشته است.

منبع

 

No tags for this post.