تولید سوخت زیستی بهتر از گیاه «کاملینا»
یک استاد دانشگاه ایالتی کانزاس در رشته بیوشیمی به مرحله مهمی در ساخت یک سوخت زیستی بهتر دست پیدا کرده است که دانه‌های این گیاه لیپید بیشتری تولید میکند و خصوصیات دانه نیز بهبود یافته است.تیموتی دورت، استادیار بیوشیمی، بیوفیزیک مولکولی و استاد همکار دانشگاه ایالتی میشیگان و دانشگاه نبراسکا، کاملینا (Camelina sativa) را اصلاح و تاکنون بیشترین مقدار روغن دانه را تولید کرده است. پژوهشگران با تغییر مسیر بیوشیمیایی دانه روغنی کاملینا به مقادیر بسیار بالایی از یک روغن دست پیدا کردهاند که ویسکوزیته کمتر و کیفیت بهتری در دمای پایین از خود نشان می‌دهد.
هدف این پژوهش تولید دانه‌های روغنی با قابلیت تولید مقادیر زیاد روغن اصلاح شده است که میتوانند به عنوان سوختهای زیستی اصلاح شده یا حتی در صنعت یا صنایع غذایی استفاده شوند.
نتایج این پژوهش اخیرا در مجله محصولات صنعتی (Industrial Crops and Products) و روی جلد مجله بیوتکنولوژی گیاهی (Plant Biotechnology Journal) منتشر شده است.
دورت میگوید: کاهش وابستگی به کربن سوختهای فسیلی همواره مطلوب بوده و استفاده از منابع سوختی جایگزین یک روش بدیهی برای کاهش این وابستگی است اما حتی استفاده از این روغن برای سایر کاربردها از قبیل روانکارها یا مواد خام صنایع شیمیایی به کاهش وابستگی ما به سوختهای فسیلی کمک میکند.
کاملینا میتواند در زمینهایی با حاصلخیزی کمتر رشد کند، به آبیاری و کوددهی کمتری نیاز دارد و دانههایی تولید میکند که قابلیت تولید مقادیر زیادی روغن را دارند. همچنین میتواند در تناوب با گندم کشت شود و یک محصول تولید کننده سوخت زیستی در نواحی نیمهخشک مانند کانزاس غربی و کلرادو باشد.
ژنوم کاملینا به تازگی توالییابی شده است که این امر به پژوهشگران کمک کرده است که این اطلاعات را در اصلاح خواص روغن کاملینا و تولید روغنی با ویسکوزیته کمتر و برای تولید نوعی سوخت زیستی به کار ببرند. پژوهشگران با تغییر مسیر بیوشیمیایی دانه روغنی کاملینا، قادر بودند که مقدار زیادی از این روغن اصلاح شده که استیل- TAG نامیده میشوند را تولید کنند. در بهترین لاینهای کاملینا، تقریبا 85 درصد روغن آن حاوی استیل – TAG اصلاح شده بود.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی، یکی از اهداف این گروه پژوهشی، تولید محصولات تجاری با استفاده از روغنهای حاصل از محصولات تراریخته است. پژوهشگران در حال تجزیه و بررسی این روغنها هستند چون ترکیبات استیل – TAG در آنها ساختارهای غیر معمول و ارزش افزوده بالایی دارند.
مشکل اصلی این است که بیشتر محصولات دارای دانه‌های روغنی از جمله کلزا و سویا در حال حاضر فقط تعداد کمی از اسیدهای چرب را تولید می‌کنند چون ما آنها را برای مصارف غذایی نیاز داریم. دورت اظهار داشت که به عنوان یک منبع غذایی این بسیار عالی است ولی این وضعیت اعمال هرگونه تغییرات شیمیایی بر روی آنها را پیچیده میکند.
پژوهشگران معتقدند که کاملینای تولید کننده استیل –TAGها یک منبع تجزیهپذیر با قابلیت مصارف صنعتی از قبیل پلاستیکها، روانکارهای زیستتجزیهپذیر و امولسیونکنندههای غذایی است.
صنایع غذایی هم‌اکنون از ترکیبات مشابهی استفاده می‌کنند.
به گفته دورت آنچه که باید انجام دهیم این است که ابتدا اطمینان حاصل کنیم که روغن تولید شده ایمن است و میتواند خصوصیات مورد نظر ما را داشته باشد. احتمالا یکی از باارزشترین بخش‌های این پژوهش این است که می‌توانیم مجموعه‌هایی از دادههای معنادار را به دلیل ویژگیهای این روغن ایجاد کنیم و می‌توانیم در مورد خود این روغن و اینکه با آن چه کاری می‌توانیم انجام دهیم، بیشتر یاد بگیریم.
No tags for this post.
