امروزه پرنده‌های بدون سرنشین و ربات‌های عمود پرواز این قابلیت را پیدا کرده‌اند تا با هدایت و برنامه‌ریزی درست، مکمل بسیار خوبی در رابطه با امدادرسانی، تحقیقات علمی و بنیادی، نظامی و تبلیغاتی باشند.پرنده‌های بدون سرنشین در دنیای امروز به دسته‌های مختلفی تقسیم بندی می‌شوند که عمده آنها در زمینه تصویربرداری و اخذ اسناد آسمانی کاربرد دارد.
مرکز پژوهشی ماشین‌های کشاورزی (مکانیک بیوسیستم) دانشگاه فردوسی مشهد با در اختیار داشتن یک دستگاه پرنده عمود پرواز بدون سرنشین با قابلیتهای «قابلیت حمل دو کیلوگرم بار (دوربین‌های مختلف تصویربرداری مرئی یا غیرمرئی) به کمک شش موتور»، «دارای مانت مناسب برای انواع دوربین‌ها و هدایت دوربین از روی مانیتور زمینی و دریافت اطلاعات در حین پرواز»، «هدایت خودکار از روی نقشه توسط GPS در مسیر رفت و برگشت، توقف، نقشه خوانی و تصویربرداری»، «مداومت پروازی بیست دقیقه با باتری‌های موجود و قابلیت افزایش تا چهل دقیقه»، «ارتفاع پروازی تا 100 متر و برد بیشینه 5 کیلومتر(متناسب با موقعیت منطقه پروازی)»، آماده همکاری مشترک در پروژه‌های تحقیقاتی تصویربرداری هوایی یا انجام پروژه‌های اجرایی است.
به گزارش ایسنا ، محققان دانشگاهی می‌توانند با هماهنگی با این مرکز پژوهشی از قابلیتهای این دستگاه در راستای نتیجه بخشی به فعالیتهای تحقیقاتی خود سود برند.
No tags for this post.