بسیاری از کهکشان های تشکیل دهنده جهان هستی به زندگی گروهی گرایش دارند به همین دلیل توسط ستاره شناسان " خوشه " خوانده می شوند. حتی کهکشان راه شیری ما نیز یکی از اعضای خانواده " گروه محلی " است. لازم به ذکر است که "گروه محلی "یا "خوشه کهکشانی محلی " نام یکی از خوشه‌های کهکشانی است که کهکشان راه شیری به همراه تعدادی از کهکشان های اطرافش در آن قرار گرفته اند.
به تازگی دو کهکشان به یکدیگر بسیار نزدیک شده اند و زمانی که این اتفاق می افتد، دو کهکشان با هم برخورد کرده و در هم ادغام می شوند. کهکشان های تشکیل دهنده NGC 3921 نیز به این روش در هم ادغام شده و این کهکشان جدید را به وجود آورده اند. دانشمندان ناسا بر این باورند که این کهکشان در صورت فلکی دب اکبر قرار گرفته است. کهکشان های تشکیل دهنده NGC 3921 هر دو کهکشان های هم اندازه ای بودند و تخمین زده می شود که حدودا 700 میلیون سال قبل با یکدیگر برخورد کردند.
تصویری که با کمک تلسکوپ فضایی هابل از این کهکشان گرفته شده است، دنباله ها و حلقه هایی را نشان می دهد که بر عقیده دانشمندان مشخصه ادغام است. همچنین محققان در تحقیقات پیشین موفق به کشف نزدیک به هزار ستاره شدند که در قلب NGC 3921 شکل گرفته بود. این ستاره ها از گاز و غباری که در نتیجه فرایند ادغام به وجود آمده بود تشکیل شده اند. البته باید گفت که تشکیل هزاران ستاره جدید که در فرایند ادغام دو کهکشان در فضا به وجود می آیند چندان عجیب نیست و این امر، اتفاق رایجی است که گاه به گاه در جهان هستی رخ می دهد.
No tags for this post.