به گزارش ایرنا از مدیکال نیوز تودی، روباتیک نرم عرصه جدیدی از تحقیقات است که توجه بسیاری از حوزه ها را به خود جلب کرده است.
در روباتیک نرم از ساختارهای نرم و قابل تغییر شکل استفاده می شود تا سامانه های روباتیک بتوانند در محیط های غیر قابل مطمئن و پویا فعالیت کنند ، برای مثال اشیاء ناشناخته را بگیرند و آنها را دستکاری کنند.
اکنون محققان دانشگاه «جان هاپکینز» در آمریکا با استفاده از ماده جدیدی میکرو روبات های خودتاشونده ای ساخته اند که معتقدند روزی می توان از آنها برای کمک به جراحان در انجام بیوپسی ها (نمونه برداری ) با حداقل تهاجم و یا آزاد سازی دارو در محل های دقیق داخل بدن از طریق کنترل از راه دور استفاده کرد.
این میکرو روبات های خودتاشونده شبیه ستاره های دریایی با شش بازو هستند که می توانند بر روی بازوهای خود تا شوند. این میکرو روبات ها از هیدروژل ساخته شده اند که در واکنش به تغییر درجه حرارت، اسیدیته و نور محیط، بزرگ و یا کوچک می شوند.
ابتدا محققان به ریاست پروفسور «دیوید گراسیاس» از بخش مهندسی و علوم مواد دانشگاه جانز هاپکینز متوجه شدند درحالیکه هیدروژل به خوبی تغییر شکل می یابد اما به اندازه کافی سفت نیست که بتواند چیزی را بگیرد و نگاه دارد.
اما بعد از انجام چند آزمایش این گروه متوجه شدند که اگر هیدروژل نرم و قابل بزرگ شدن را با یک پلیمر سفت و زیست تخریب پذیر ترکیب کنند می توانند میکرو روباتی بسازند که می تواند اطراف سلول ها بچرخد و آنها را از بافت خارج کند.
در گام بعدی این گروه قصد دارند ذرات نانو آهنی را به ساختار هیدروژلی سفت بیافزایند تا بتوان آن را از راه دور کنترل کرد و با استفاده از یک پروب مغناطیسی غیر متصل به اطراف حرکت داد.
این مطالعه در مجله ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.