در بسیاری از موارد مشاهده که حتی پس از سکته هایی که فرد جان سالم از آنها به در می برد، بخشهایی از بافت قلب عملکرد ناقص دائمی پیدا کرده که این شرایط به عدم پمپاژ مناسب خون در سیستم قلبی و عروقی منجر می شود.
در سالهای اخیر استفاده از فناوری های پزشکی نظیر هیدروژلها، سلولهای بنیادین و حتی بافت قلبی مهندسی شده به عنوان راه حل برطرف ساختن این مشکل در نظر گرفته شده است اما حالا روشی نوین ابداع شده که امید به زندگی طبیعی در افرادی که از سکته های قلبی جان سالم به در می برند را به میزان چشمگیری افزایش می دهد.
این فناوری جدید که توسط محققان دانشگاههای کالیفرنیا و استنفورد ارایه شده، نوعی وصله پروتئینی ساده است که عملکرد بافت قلبی آسیب دیده را تقریبا به حالت طبیعی خود بازمی گرداند.
هسته اصلی این نوآوری به لایه خارجی قلب مربوط می شود که مشخص شده در ماهی ها مسؤول تولید ترکیباتی جهت تولید بافت ماهیچه قلب به حساب می آید.
در این بررسی محققان توانستند با استفاده از بیش از 300 پروتئین در این لایه نوعی وصله پروتئینی احیاکننده بافت ماهیچه قلب ابداع کنند.
No tags for this post.