انفجارهای مختصر امواج رادیویی که از کهکشانهای دور و نزدیک راهی زمین می شوند را می توان به عنوان ابزاری سودمند برای تخمین فواصل کیهانی و تهیه نقشه سه بعدی از ماده در عالم به کار گرفت.
این درحالی است که هم اکنون تردیدهای فراوانی درخصوص صحت روشهای فعلی تعیین فواصل کیهانی وجود دارد.
این تکنیک جدید توسط دو تن از اخترشناسان دانشگاه بریتیش کلمبیا ارایه شده است و پیش بینی می شود به شکلگیری تحولی بزرگ در علم اخترشناسی منجر شود.
به طور کلی انفجارهای رادیویی سریع به آن دسته سیگنالهای امواج رادیویی اطلاق می شود که در جایی خارج از کهکشان راه شیری ایجاد شده و تنها چند میلی ثانیه عمر می کنند.
این امواج با توجه به طول موجی که دارند در سراسر عالم شروع به انتشار کرده و از هم باز می شوند. در این میان اما امواج با طول موج بلندتر دیرتر از امواج رادیویی با طول موج کوتاه تر به زمین می رسند و این تأخیر زمانی همان ابزار ارزشمندی است که اخترشناسان با استناد به آن نه تنها می توانند فاصله ای را که طی کرده تا به زمین برسند برآورد کنند بلکه نشان دهند که چه نوع ماده ای (ستاره، گاز، ماده تاریک) بین زمین و منشأ این نوع انفجارات وجود دارد.
از زمانی که پروژه رصد این دسته از انفجارات امواج رادیویی از 8 سال پیش آغاز شده، تاکنون تنها 10 مورد از آنها ثبت شده است با این حال عقیده بر این است که روزانه هزاران انفجار فضایی از این دست روی می دهد.
No tags for this post.