رییس این مرکز و محقق این طرح پژوهشی در مورد دستیابی به این موفقیت علمی گفت: برای رسیدن به اهداف موردنظر در این تحقیق علمی از روش کارآزمایی بالینی (Clinical Trial) که یکی از پیچیده ترین روش های مطالعه پزشکی است، استفاده شده است.
وی افزود: علت حساسیت بالای این روش، دخالت در فرآیند درمان است بنابراین برای پذیرفته شدن چنین مقالاتی فیلترهای متعددی وجود دارد که باید از آنها گذر کرد.
رییس مرکز تحقیقات بیماری های نای در مورد موضوع این طرح پژوهشی گفت: این مطالعه روی بیماران مبتلا به تنگی نای صورت گرفته است؛ در این مطالعه بیماران به 2 گروه تقسیم شدند که به یک گروه، قبل از عمل جراحی کورتون داده شد و به گروه دیگر داده نشد و نتیجه مطالعه به نفع بیمارانی بود که به آنها کورتون داده شده بود.
بهگام شادمهر اظهار کرد: بیمارانی که قبل از جراحی، کورتون گرفته بودند دفعات کمتری نسبت به بیمارانی که کورتون نگرفته بودند نیاز به عمل برونکوسکوپی پیدا کردند و در هنگام جراحی نیز طول کمتری از نای برداشته می شود.
برونکوسکوپی، یک روش تشخیصی است که در آن پزشک ازطریق گلو به راه های هوایی، نای، نایژه ها و سازه های دیگر دستگاه تنفسی نگاه می کند.
مرکز تحقیقات بیماری های نای از مراکز تحقیقاتی 9 گانه زیرمجموعه پژوهشکده سل و بیماری های ریوی دکتر مسیح دانشوری است.