مدت ها است که محققان به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از مردم درمان های شناختی- رفتاری خود را قبل از اتمام دوره آن ترک می کنند. اما دلیل رخ دادن این موضوع هنوز هم در مجامع پزشکی مورد بحث است. حال در تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، محققان دریافتند که احتمال ترک زودهنگام بیمارانی که به سرعت پیشرفت می کنند از سایر بیماران بیش تر است. البته این امر به ضرر خود بیمار تمام خواهد شد زیرا آنها با انجام این کار از فواید بهبود کامل بهره مند نخواهند شد.
دکتر کریشنا مورتی به عنوان راهبر این تحقیقات، در این باره بیان کرد: «ما بر این باوریم که نکته اصلی این یافته ها در واقع سرعت پیشرفت بیمار است نه سطح پیشرفت او. هر چه فرایند بهبود آنها سریع تر باشد بیش تر احتمال دارد که قبل از بهبودی کامل، درمان را ترک کنند.»
محققان برای انجام این تحقیق از 139 داوطلب استفاده کردند که همه آنها برای دوره 12 هفته ای روان کاوی و درمان های شناختی- رفتاری ثبت نام کرده بودند. برای به دست آوردن نتایج دقیق، سطح اضطراب بیماران در طول هر جلسه توسط این تیم تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت.
از آن جایی که درمان های شناختی-رفتاری یا دیگر اشکال روان درمانی نیازمند شرکت در جلسات درمانی است، بیمار باید تصمیم بگیرد که آیا هزینه های مالی و احساسی این جلسات به نسبت مزایای آن دارای ارزش کافی است یا خیر.
افرادی که درمان خود را با بالاترین سطح اضطراب آغاز می کنند با احتمال بیش تری در زمینه ترک درمان پیش از موعد اتمام جلسات درمانی روبرو خواهند بود. دلیل این امر هم می تواند تاثیری باشد که بیماری آنها بر روی قدرت تصمیم گیری این افراد گذاشته است.
مطالعات قبلی به این نتیجه رسیده اند که تنها حدود نیمی از بیماران درمان های خود را سر زمان مقرر به پایان می رسانند و همین امر رسیدگی به سلامت روان افراد را مشکل تر می سازد. محققان پیشنهاد می کنند که افرادی که اضطراب بسیار بالایی دارند می توانند از ورزش های آرامش بخش یا استفاده از روش های درمانی مبتنی بر مصرف دارو استفاده کنند.
No tags for this post.