هیدروکورتیزون یکی از 15 داروی رایجی است که برای نوزادان کم تر از 1 کیلوگرم که در بخش مراقبت های ویژه نوزادان نگهداری می شوند، تجویز می شود. بر خلاف استفاده رایجی که از این دارو می شود تاثیر این دارو بر روی فرایند ساخته شدن سلول های عصبی در نوزادانی که از یک هفتگی خود به مصرف آن می پردازند مورد ارزیابی دقیق قرار نگرفته است. همچنین دادن هیدروکورتیزون به نوزادان ممکن است با ریسک ابتلا به بیماری bronchopulmonary dysplasia یا BPD همراه باشد. البته تعیین میزان خطر دچار شدن به این اختلال نیز نیاز به اسناد بیش تر و دقیق تری خواهد داشت.
نهال پاریخ، راهبر این تحقیق، در این باره بیان کرد: «بر خلاف پیشرفت هایی که در زمینه مراقبت های دوران بارداری انجام گرفته است هنوز هم از هر دو نوزادی که با وزن کم تر از حد طبیعی به دنیا می آیند حداقل یکی از آنها مبتلا به BPD و یا اختلالات تکامل عصب هستند. ما نیز برای درمان آنها بدون تحقیق های گسترده از داروی هیدروکورتیزون استفاده می کنیم.»
شایان ذکر است که بیماری BPD در واقع همان التهاب سیستمی در بدن است که در نهایت به رشد غیر طبیعی مغز و سیستم عصبی بیمار منجر می شود. این بیماری در میان نوزادانی که با وزن بسیار پایین به دنیا می آیند بسیار شایع است. بسیاری از پزشکان برای پیشگیری از این بیماری به تجویز هیدروکورتیزون روی می آورند ولی متاسفانه ایده مفید بودن تجویز دارویی ضد التهابی مانند هیدروکورتیزون برای پیشگیری از این بیماری کاملا بدون پشتوانه است.
پاریخ و همکارانش در این تحقیق برای ارزیابی اثرات بلند مدت و کوتاه مدت تجویز داروی هیدروکورتیزون برای نوزادانی که تنها یک هفته از عمر آنها می گذشت از روش داروی مشابه استفاده کردند. در این آزمایش به گروهی از نوزادان کم وزن 10 تا 21 روزه ای که به دستگاه تنفسی متصل بودند، به مدت یک هفته هیدروکورتیزون یا شبه داروی نمکی دادند. دوره مطالعه این محققان در 18 تا 22 ماهگی این نوزادان به پایان رسید.
محققان پس از پایان این دوره به بررسی نتایج به دست آمده پرداختند و دریافتند که هیچ مدرکی مبنی بر وجود اثرات پیش گیرنده داروی هیدروکورتیزون برای بیماری BPD وجود ندارد. البته لازم به ذکر است که علیرغم این که این دارو برای پیشگیری از BPD مفید نبوده است اما می توان با استفاده از آن توانایی شناختی نوزادان را افزایش داد.
No tags for this post.