دلیل این امر تشخیص هاری حیوان بود تا به تناسب نتیجه آن عملیات درمانی مصدومان تنظیم شود.
اما با توجه به اینکه حیوان‌گزیدگی امری شایع -مخصوصاً در روستاها- است سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا کشتن این حیوان به عنوان اولین انتخاب درست است؟ آیا می‌توان این حیوان را که به‌طور طبیعی در منجلاب مخاطرات طبیعی و انسانی برای بقا دست و پا می‌زند از محیط زیست حذف کرد؟
در همین خصوص، رئیس مرکز بهداشت و درمان کاشمر گفت: در پی حمله یک قلاده شغال به پنج نفر از اهالی روستای هندآباد مصدومان سریعاً به بیمارستان کاشمر انتقال یافتند و در برابر بیماری احتمالی هاری واکسینه شدند.
دکتر مجتبی قائمی با بیان اینکه در حیوان‌گزیدگی‌ها دو راه‌حل داریم یا حیوان را 10 روز نگه داریم زیرا اگر هار باشد تا چند روز بعد می‌میرد و یا سرش را جدا کنیم و به انستیتو پاستور در تهران بفرستیم و آن‌ها اعلام کنند حیوان هار بوده یا نه که در این مورد در همان ابتدا حیوان کشته شد.
وی با اشاره به اینکه این کار با مجوز محیط زیست و توسط دامپزشکی صورت گرفت، افزود: اینکه چرا این حیوان بی‌هوش و قرنطینه نشده تا هاری‌اش مشخص شود، باید محیط زیست پاسخگو باشد.
قائمی در خصوص وضعیت این پنج نفر اظهار کرد: تمامی این افراد پس از واکسینه شدن مرخص شدند و هیچ گونه مشکل خاصی نداشتند.
وی تصریح کرد: سالانه 700 نفر به علت حیوان‌گزیدگی به بیمارستان مراجعه می‌کنند.
امکان نگهداری و زنده‌گیری نبود
رئیس اداره حفاظت محیط زیست کاشمر در گفت‌وگو با ایسنا،با بیان این که در حال بررسی علل حمله این حیوان به افرادی که در داخل باغ بودند، هستیم، گفت: با انجام هماهنگی‌هایی با شبکه دامپزشکی شهرستان نسبت به حذف این روباه اقدام شد.
مهدی جمعه‌پور با اشاره به اینکه به این دلیل که حیوان در حال آسیب رساندن بود ناگزیر به کشتنش شدیم، بیان کرد: دامپزشکی در حال بررسی است که آیا این حیوان بیماری هاری داشته یا نه.
وی با بیان اینکه تنها برای حیواناتی که قابل گرفتن و نگهداری باشند یا حیواناتی که به لحاظ زیست محیطی دارای ارزش بوده یا در حال انقراض باشند، اقدام به زنده‌گیری و قرنطینه کردن می‌شود، گفت: طبق دستورالعمل موجود و با توجه به خسارات وارده از سوی این حیوان، ناچار به کشتن آن شدیم.
جمعه‌پور با تاکید بر اینکه امکان بی‌هوشی این حیوان وجود نداشت، گفت: دامپزشکی قبل از کشتن این حیوان با محیط زیست هماهنگی‌های لازم را انجام داد.
با همه این توضیحات به نظر می‌رسد که حذف یک حیوان باید آخرین راه و آخرین انتخاب باشد. وقتی حال عمومی بیماران خوب است و حیوان گزیدگی نیز امری عجیب و غریب نیست شاید بهتر می‌بود، هاری حیوان در قرنطینه مشخص شود و شتاب‌زده حق طبیعی‌اش برای زنده ماندن گرفته نشود و این استدلال که از یک گونه جانوری تعداد زیادی در یک منطقه وجود دارد پس حذف یکی از آن‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کند، پذیرفتنی نیست.
No tags for this post.