گرچه ورزش یک محرک شناخته‌شده برای شکل‌گیری استخوان جدید است، هنوز مشخص نیست عضلات چگونه با استخوان ارتباط برقرار می‌کنند.
این نخستین بار است که یک مولکول تولیدشده توسط عضله در طول ورزش می‌تواند مستقیما بر روی استخوان‌های طولانی عمل کند و استحکام آن‌ها را افزایش دهد.
در آزمایش انجام شده، به موش‌های جوان مولکول irisin تزریق شد. این مولکول در واقع مولکول پروتئینی به نام myokine است که از عضله اسکلتی مشتق شده و در تنظیم چربی بدن نقش دارد.
در موش‌های مزبور، محققان افزایش قابل‌توجهی را در حجم و استحکام استخوان به ویژه در استخوان پوستی مشاهده کردند. این استخوان نوع بافت فشرده و متراکم است که حدود 80 درصد وزن اسکلتی را تشکیل می‌دهد.
دانشمندان می‌دانند ورزش جسمانی و فشار فیزیکی که به استخوان اعمال می‌کند، به سلامت اسکلت و متابولیک کمک می‌کند.
کاهش در سطوح فعالیت جسمانی به ویژه در ورزشکاران سابق می‌تواند به تحلیل استخوان و افزایش خطر شکستگی منجر شده و عدم استفاده یا بی‌وزنی در فضا نیز می‌تواند منجر به تحلیل شدید و سریع استخوان شود.
شناسایی irisin به عنوان مولکول مسؤول ارتباط عضله و استخوان در طول ورزش می‌تواند منجر به ارائه درمان‌هایی برای کم‌ماهیچگی در آینده شود. این بیماری، تحلیل تدریجی جرم عضله با بالارفتن سن است که در آن، استخوان‌ها ضعیف‌تر می‌شوند و امکان شکستن آن‌ها بیشتر می‌شود.
هر دو تحلیل استخوان و عضله، بیماری‌های شایع در کهنسالان بوده و موجب ناتوانی‌های قابل‌توجهی می‌شوند.
درک ارتباط مولکولی بین عضله و ماهیچه به دانشمندان امیدی برای درمان تحلیل عضله و استخوان مرتبط با سن را به صورت همزمان می‌دهد.
به گزارش ایسنا، جزئیات این دستاورد علمی در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر شد.
No tags for this post.