اثرات رفتار پدر و مادر بر روی سلامت روان فرزندانشان بسیار پیچیده است. اما تحقیقی که به تازگی انجام شده است زاویه متفاوتی از این رابطه را نشان می دهد. در این تحقیقات به مورد بسیار مهمی پرداخته شده است، این امر که سلامتی روانی فرد در سن 16 سالگی چگونه سلامت روانی او در آینده را تحت تاثیر قرار می دهد؛ خواه فرد به عنوان یک بزرگ سال در نقش یک پدر یا مادر باشد و یا این که فاقد نقش یاد شده باشد.
سارا کالوزا و همکارانش از دانشگاه یومیا در سوئد برای انجام این تحقیق، داده های اطلاعاتی یک هزار نفر را که در مجموعه داده های کوهورت سوئد شمالی قرار داشت مورد مطالعه قرار دادند. آنها به طور دقیق داده های اطلاعات سنین 16، 18، 21، 30 و 43 سالگی این افراد و همچنین جنبه های مختلف زندگی و سلامت روان این افراد را مورد بررسی قرار دادند.
یافته های این تیم تحقیقاتی حاکی از این بود که احتمال پدر شدن مردانی که در سنین 16 سالگی دچار مشکلات سلامتی بودند نسبت به سایرین کم تر است. این نتایج با وارد کردن متغیر هایی نظیر طبقه اجتماعی والدین یا خواهران و برادران شخص نیز ثابت ماند. اما این نتایج برای زنان متفاوت بود به طوری که عدم سلامت روان آنها در سن 16 سالگی بر روی مادر شدنشان تاثیری نداشته است. اما سایر عوامل نظیر داشتن چندین خواهر و برادر احتمال مادر شدن آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
کالوزا و همکارانش در بخشی از این پژوهش به دنبال دانستن این نکته بودند که داشتن فرزند چه تاثیراتی بر روی سلامت روانی والدین داشته است. نتایج به دست آمده حاکی از این بود که این تاثیرات بر روی مردان و زنان یکسان نبوده است. آنها به این نتیجه رسیدند که مردان نسبت به زنان سلامت روانی بیش تری دارند. اما این محققان در زمینه ارتباط بین سلامت روانی و ایفای نقش پدری یا مادری به این نتیجه رسیدند که زنان از مادر شدن سود می برند اما پدر شدن مردان لزوما موجب افزایش سلامت روانی آنها نمی شود.
No tags for this post.