به گزارش باشگاه خبرنگاران، پژوهشگران دانشگاه صنعتی سهند تبریز و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، به منظور امکان افزایش برداشت از مخازن نفتی، به بررسی تأثیر نانوذرات در آن اقدام نمودند.
به گفته‌ی این محققان استفاده از نانوذرات سبب افزایش قابلیت برداشت از مخازن و کاهش هزینه‌های مربوط به این فرایند خواهد شد.
یکی از روش‌های ازدیاد برداشت از مخازن نفتی، تغییر در خواص سنگ و سیال مخزن با تزریق مواد شیمیایی است. تزریق محلول سورفاکتانت یکی از این روش‌های شیمیایی است که باعث برداشت نفت باقیمانده در مخزن از طریق کاهش کشش سطحی و افزایش عدد موئینگی می‌گردد.
میثم ادیبی فرد در خصوص اهمیت پژوهش انجام شده بیان کرد: سورفاکتانت‌ها بیش از 50 درصد هزینه‌ی ازدیاد برداشت در تزریق مواد شیمیایی را به خود اختصاص می‌دهند. یکی از معضلات اساسی در تزریق سورفاکتانت به مخازن نفتی، جذب سطحی این مواد بر روی سطوح سنگ مخزن است.
بدین ترتیب، بخشی از سورفکتانت تزریقی، که باید در فرایند افزایش برداشت نفت شرکت کند، توسط سنگ مخزن جذب می‌گردد. این اتفاق کاهش عملکرد سورفاکتانت تزریقی در مخزن را به دنبال دارد. از این رو در این پژوهش از نانوذرات به عنوان عاملی جهت جلوگیری از جذب سطحی سورفاکتانت بر روی سنگ مخزن استفاده شده است.
میزان جذب سطحی سورفاکتانت با افزایش غلظت نانوذره مورد استفاده کاهش می‌یابد. هم‌چنین، مشخص گردید که در یک غلظت ثابت سورفاکتانت، وارد نمودن نانوذرات به ترکیب محلول شیمیایی باعث افزایش 11 درصدی در میزان نفت بازیافت شده از مغزه می‌گردد.
این مقدار از نفت بازیافت شده با درنظر گرفتن حجم مخزن می‌تواند به صورت قابل ملاحظه‌ای بر تولید نفت در طی فرآیند ازدیاد برداشت تأثیر بگذارد.