دکتر کشکولی روشهای جدید جراحی درزمینه افتادگی پلک، بلفاروپلاستی،مجرای اشکی،حدقه (اربیت) وچشم مصنوعی به دنیا معرفی کرده و در بیش از 250 سخنرانی و کارگاه آموزشی دراقصی نقاط دنیا این روش ها را ارائه کرده است. وی بارهادرجشنواره های تحقیقاتی کشور به عنوان محقق برترشناخته شده ودرسال 1392 عنوان محقق برترعلوم بینایی کشور و در سال 93 عنوان "چشم پزشک پارسی "را ازآن خود کرده است.
این استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی ایران با ایجاد دوره فوق تخصصی پلاستیک و ترمیمی چشم بهعنوان یک رشته مستقل برای اولین باردرایران توانست کاربزرگی در عرصه پزشکی انجام دهد. همچنین وی مسئول انجمن چشم پزشکی خاورمیانه و آفریقا درمنطقه خاورمیانه است.عضویت و دبیر علمی هیئت برد و دبیر علمی انجمن جراحان پلاستیک وترمیمی چشم خاورمیانه و آفریقا نیزاز دیگر دستاوردهای علمی این استاد است.
به بهانه تمامی تلاش ها و خدمات دکتر کشکولی به علم درحوزه چشم پزشکی باوی گفتگو کردیم.
چه شد که وارد رشته پزشکی و بعد از آن چشم پزشکی شدید ؟
در دوران دبیرستان علاقه زیادی به رشته پزشکی داشتم اما مسئله دیگر خانواده و موقعیت و شرایط حاکم بر جامعه در آن زمان بود که هرکس در مدرسه شاگرد اول بود باید به سمت رشته پزشکی میرفت. در واقع به نوعی انتخاب رشته از قبل تعیین شده بود.اما با پیش زمینه و علاقه ای که به این رشته داشتم، وارد رشته پزشکی شدم.
در مورد انتخاب رشته چشم پزشکی نیز باید بگویم از همان روزهای اول که به دانشگاه شیراز رفتم باید کنفرانس هایی ارائه میدادیم و من جز اولین هایی بودم که علاقه مند سخنرانی دراین کنفرانس ها بودم، موضوع مورد علاقه ام نیز درباره یکی از موضوعات حوزه چشم بود. علاقه به این حوزه باعث شد رشته چشم پزشکی را ادامه دهم.
اگربه عقب برگردید بازهم این رشته را انتخاب می کنید؟
صد درصد اگر به عقب بازگردم حتما همین راه را پیش میگیرم و علاوه برآن یکسری از کارها را در سنین پایین تر انجام میدادم، مثل تقویت زبان انگلیسی که حتما در دوران دبیرستان دنبال و تقویت میکردم.
نقاط ضعف و قوت علمی کشور درحوزه چشم پزشکی رادرچه مسائلی می بینید؟
یکی از رشته های تخصصی که افراد بعد از رشته پزشکی میتوانند درآن شرکت کنند رشته چشم پزشکی بود.چون یکی از بالاترین نمره های تخصصی پزشکی به چشم پزشکی اختصاص دارد بنابراین افرادی که وارد رشته چشم پزشکی شدهاند باعث ارتقای کیفی در سطح علمی دراین رشته شده اند و نمود آن را می توان در کارهای تحقیقاتی دید.
همچنین درتمامی جشنوارههای تحقیقاتی مثل رازی در بخش جراحی،در رشته چشم پزشکی همیشه یک نفر در میان برگزیدگان جشنواره قرار دارد.دردنیا نیزمحققان و همکاران در رشته چشم پزشکی در بخشهای مختلف فوق تخصصی در سمینارها مقالات وحرف های زیادی برای گفتن دارند.
این حرف ها به خاطر تعصب به کشور و رشته ام نیست بلکه چون در بخش آفریقا و خاورمیانه فعال هستم فعالیت وهوش همکاران ودانشجویان مان را میبینم و میتوان گفت ایران در زمره اول و دوم خاورمیانه در کنارترکیه ، عربستان و مصر در حوزه چشم پزشکی است.اما قطعا تا بخواهیم به سطح امریکا و انگلیس و بعد ازآن کانادا و استرالیا برسیم باید زمان بیشتری را برای کارهای تحقیقاتی سپری کنیم.
البته بُعد تحقیقات نیاز به حمایت گسترده، غیر از توانایی افراد دارد ؛یعنی سیستم هم باید حمایت شدید مالی از گروه تحقیقاتی کند که متاسفانه ما دراین حوزه نقصان زیادی داریم و هنوز کشورما در آن سطح نیست که بخواهد در مقایسه با آمریکا و انگلستان قرار گیرد و این مسئله نه تنها در رشته چشم بلکه درتمامی رشته ها و زمینه های تحقیقاتی مشاهده میشود.
کشورهای آسیایی مثل کره ،ژاپن و چین خیلی دراین زمینه پیشرفت کرده اند واین به دلیل سیاست گذاری های درستی است که داشتند وتوانسته اند دانشگاه های خوبی در سطح دنیا به وجود آورند. امیدوارم در سیاست گذاری های آینده درایران نیز به بحث پژوهش بیشتر توجه شود تا تولیدعلم بیشتری داشته باشیم و جایگاه مطلوب تری به دست آوریم.
اما در بحث درمان باید گفت خوشبختانه پیشرفته ترین دستگاه هارا در کشور داریم و دیگر نیازی نیست تا افراد برای درمان به خارج از کشور بروند و خروج از کشور برای درمان مشکلات چشمی به صفر رسیده است.
آینده علمی کشور رابا وجود نخبگان فعال در حوزه های مختلف علم چطور ارزیابی می کنید؟
اگر در تمام رشته ها به تحقیق توجه شود باعث پیشرفت نیز میشود . این مسئله مستلزم این است که ابتدا نیازهای اولیه محققین را رعایت کنیم، یعنی افراد به درجهای از نظر درآمدی ، حقوق اولیه و شغلی و… برسند که آرامش داشته باشند .زمانیکه فرد به این مرحله رسید، با اختصاص بودجه تحقیقاتی می توانیم توقع تحقیقات مناسب و کارآمد داشته باشیم.
محقق زمانی میتواند رشد کند که تامین باشد ، بنابراین این وظیفه سیاست گذاران کل کشور است که باید در وهله اول این اعتقاد به پژوهش را داشته باشند تا با رفع نیازهای اولیه محققین آنها را به سمت تحقیق ترغیب نمایند.
همچنین باید شرایط تحریم ازبین برود و سرمایه گذاری دراین حوزه وجود داشته باشد .از مهمترین مسائلی که درحوزه تحقیق و پژوهش مهم است، ارتباط با دنیاست. تحقیقی که در شرایط غیر این باشد بی فایده است.بنابراین اولین قدم رفع نیازهای اولیه ؛دومین قدم ارتباط به صورت مستمر و گسترده و بدون قید و شرط با دنیاست تا بتوانیم تحقیقات خوبی داشته باشیم و آینده علمی خوبی را رقم بزنیم.
زیرا درحال حاضر تحقیقات در ارتباط با مراکز تحقیقاتی دنیاست که میتواند اثر گذار باشد واگرنه دیوار دورخود کشیدن و تحقیق کردن باعث می شود یک تحقیق در حد حرف زدن باقی بماند.
No tags for this post.