به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، محققان مدت ها این فرضیه را در نظر داشتند که یک لایه داخلی مایع حدفاصل لایه خارجی یخی انسلادوس و هسته این قمر است.در نمونه هایی که به تازگی توسط کاوشگر کاسینی جمع آوری شده است، حتی وجود بخار آب در نزدیکی قطب جنوب این قمر مشاهده می شد.
اما اکنون دیگر هیچ تردید علمی بابت منبع این آب و وجود لایه داخلی مایع وجود ندارد. محققان فعال در ماموریت کاسینی ناسا در تجزیه و تحلیل تکانه های اندک انسلادوس نشان دادند که نوسان این قمر تنها در صورتی به خوبی شکل می گیرد که عمق لایه یخی تا هسته ادامه نداشته باشد. به گفته محققان، وجود یک اقیانوس پیرامونی در زیر لایه یخی انسلادوس حرکت های منحصر به فرد این قمر و افشانه های لطیف بخار آب را که از شکاف های پوسته یخی آن خارج می شود، توضیح می دهد.
مقاله ای در این رابطه به تازگی در مجله Icarus منتشر شده است. براساس این گزارش، با این حال دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی مانع انجماد قسمت های داخلی شده است.
برخی محققان حدس می زنند که انرژی حرارتی ناشی از اصطکاک که توسط فشار و کشش حاصل از گرانش زحل ایجاد می شود، برای مایع نگاه داشتن بخش داخلی این قمر کافی است.