شرکت لوراتی (LORATI) که در حوزه زیست‌فناوری فعالیت دارد اعلام کرد، اخیراً موفق به ارائه روش درمانی مؤثر بر علیه ویروس HIV شده است.
دیوید لو، مدیرعامل این شرکت، می‌گوید: «این نانودارو مبتنی بر بنتونیت بوده و می‌تواند برای درمان ایدز مؤثر باشد. در طول یک ماه گذشته استفاده از این دارو نتایج بسیار مؤثری به همراه داشته است. بیمارانی که این دارو را استفاده کرده‌اند بعد از چند ماه به حالت HIV مرحله یک بازگشته‌اند.»
براساس گزارش‌های دریافتی از دانشگاه جان هاپکینز، این نانودارو می‌تواند 100 درصد مانع از تکثیر ویروس مولد ایدز شود. براساس ادعای محققان این پروژه هیچ دارویی تا کنون چنین عملکردی از خود به نمایش نگذاشته است.
یکی از مزایای این روش آن است که تا کنون هیچ اثرجانبی منفی توسط این دارو گزارش نشده است. همچنین هیچ مقاومت دارویی توسط این دارو دیده نشده است. در صورتی که بیماران ایدزی بخواهند از شرایط بحرانی بیماری خود خلاصی یابند این دارو بهترین گزینه است.
نانوذرات موجود در این دارو می‌تواند به ویروس حمله‌ور شود. این دارو از طریق نانوذرات به ویروس متصل می‌شود؛ این کار از طریق گلیکوپروتئین 120 و گلیکوپروتئین 41 که مولکول‌های قطبی هستند، انجام می‌شود.
اتصال میان gp120/gp41 و گیرنده‌های سلول انسانی از طریق نیروی واندروالس انجام می‌شود؛ این در حالی است که اتصال میان نانوذرات و gp120/gp41 از طریق پیوند یونی است. با این اتصال، سلول‌های سالم آلوده نمی‌شوند و از سوی دیگر ویروس‌ها نیز از بین می‌روند.
این نانوذرات قادراند به آنزیم‌هایی متصل شوند که برای تکثیر ویروس‌ها ضروری هستند. با این کار آنزیم‌ها نمی‌توانند فعالیت‌های اصلی خود را انجام دهند و فرآیند تکثیر ویروس دچار اختلال می‌شود.
یکی از ویژگی‌های اصلی این دارو آن است که به صورت فیزیکی با ویروس وارد تقابل شده و مانع از بروز جهش در آن می‌شود.
دیوید لو، مدیرعامل این شرکت، می‌گوید: «این نانودارو مبتنی بر بنتونیت بوده و می‌تواند برای درمان ایدز مؤثر باشد. در طول یک ماه گذشته استفاده از این دارو نتایج بسیار مؤثری به همراه داشته است. بیمارانی که این دارو را استفاده کرده‌اند بعد از چند ماه به حالت HIV مرحله یک بازگشته‌اند.»
براساس گزارش‌های دریافتی از دانشگاه جان هاپکینز، این نانودارو می‌تواند 100 درصد مانع از تکثیر ویروس مولد ایدز شود. براساس ادعای محققان این پروژه هیچ دارویی تا کنون چنین عملکردی از خود به نمایش نگذاشته است.
یکی از مزایای این روش آن است که تا کنون هیچ اثرجانبی منفی توسط این دارو گزارش نشده است. همچنین هیچ مقاومت دارویی توسط این دارو دیده نشده است. در صورتی که بیماران ایدزی بخواهند از شرایط بحرانی بیماری خود خلاصی یابند این دارو بهترین گزینه است.
نانوذرات موجود در این دارو می‌تواند به ویروس حمله‌ور شود. این دارو از طریق نانوذرات به ویروس متصل می‌شود؛ این کار از طریق گلیکوپروتئین 120 و گلیکوپروتئین 41 که مولکول‌های قطبی هستند، انجام می‌شود.
اتصال میان gp120/gp41 و گیرنده‌های سلول انسانی از طریق نیروی واندروالس انجام می‌شود؛ این در حالی است که اتصال میان نانوذرات و gp120/gp41 از طریق پیوند یونی است. با این اتصال، سلول‌های سالم آلوده نمی‌شوند و از سوی دیگر ویروس‌ها نیز از بین می‌روند.
این نانوذرات قادراند به آنزیم‌هایی متصل شوند که برای تکثیر ویروس‌ها ضروری هستند. با این کار آنزیم‌ها نمی‌توانند فعالیت‌های اصلی خود را انجام دهند و فرآیند تکثیر ویروس دچار اختلال می‌شود.
یکی از ویژگی‌های اصلی این دارو آن است که به صورت فیزیکی با ویروس وارد تقابل شده و مانع از بروز جهش در آن می‌شود.