اگر این موقعیت خاص کشور را در کنار نیاز روز افزون ایران به برقراری و تقویت ارتباطات مجازی قرار دهیم، به این نتیجه خواهیم رسید که این پتانسیل باعث شده تا ایران به یکی از مهمترین بازیگران اصلی حوزه ICT در منطقه تبدیل شود. از این رو، در شرایط کنونی که کشورمان با آن مواجه است، لزوم سرمایه گذاری در راستای افزایش نقش بین المللی کشور در ترانزیت پهنای باند، یک نیاز کاملا جدی و ضروری به نظر می رسد.
یکی از بخش هایی که سرمایه گذاری روی آن می تواند امکان دسترسی به این مهم را فراهم کند، تمرکز بر توسعه کمی و کیفی شبکه فیبرنوری در کشور است که در برنامه پنجم توسعه به طور صریح در دستور کار قرار گرفته است. در اینجا باید گفت که شبکه فیبر نوری در مخابرات ایران از هزار و صد کیلومتر فیبر نوری در برنامه اول به ۶ هزار و ۱۶۳ کیلومتر در برنامه دوم افزایش یافته و با یک جهش عظیم به ۵۶هزار کیلومتر در برنامه سوم رسیده است. برای اجرای این پروژه، شش هزار و ۶۰۰میلیارد ریال از محل شرکت زیرساخت مخابرات هزینه و همچنین، کلیه امور مطالعه، برنامه ریزی و اجرای این طرح توسط کارشناسان داخلی انجام شد. اهمیت این پروژه به این دلیل است که با افتتاح این پروژه، زیرساخت های محلی و شهری ارتباطات کشور قادرند با سرعت های بیشتر و کیفیت برتر، به یکدیگر و به زیرساخت های منطقه ای و جهانی اطلاعات، بپیوندند.
علاوه بر این، با به کارگیری آخرین فناوری های انتقال نوری، در این شبکه، زیرساخت لازم برای تمام کاربردهای الکترونیکی از قبیل تجارت الکترونیکی، دولت الکترونیکی و بانکداری الکترونیکی در شبکه های مادر مخابراتی کشور فراهم و ارائه خدمات ارتباطی ارزان، پرسرعت و با کیفیت عالی به آحاد جامعه ایران اعم از روستایی و شهری، ممکن می شود.
درنهایت، ایجاد و توسعه شبکه فیبرنوری برنامه‌ای جهانی و ضرورتی ملی برای بهرهمندی از فضای مجازی است. فضایی که با کمترین هزینههای کاربری، شیوههای نوینی از زندگی را برای مردم فراهم میکند. بنابراین، اجرای شبکه فیبر نوری نه تنها، یگانه راه اصولی برای تحقق دولت الکترونیک، شبکه ملی اطلاعات و رسیدن به پهنای باند مناسب در دسترسی کاربران به سرویس‌های باند پهن است بلکه، موجبات استقلال اقتصادی کشور و تحقق اقتصاد مقاومتی را نیز برای ایران فراهم خواهد کرد. بنابراین واضح و مبرهن است که اجرای طرح فیبرنوری که زیرساخت های لازم ارتباطی را جهت تسریع در تبادل اطلاعات فراهم می کند، از ضروریات اجتناب ناپذیر امروز توسعه علمی و فناوری و پیشرفت های تکنولوژیک است.
علاوه بر این، در رابطه با موقعیت خاص جغرافیایی ایران در منطقه همین بس که بگوییم، ایران در حال حاضر با 15 کشور مرز آبی و خاکی دارد و اجرای پروژه فیبر به صورت رینگ کامل در نوار مرزی کشور می تواند علاوه بر آنکه تهدید منطقه ای فرودست شدن ایران در استفاده از ظرفیت پهنای باند مورد نیاز از کشورهای همسایه را رفع کند، موجبات تبدیل شدن این تهدید به یک فرصت بی بدیل و ارزشمند با ارزش افزوده بالا و فناوری روز را نیز برای کشور فراهم آورد. ایران با اجرایی کردن این پروژه، علاوه بر ارائه خدمات به کشورهای منطقه و تمام همسایگان خود بدون آنکه نیازمند اجاره این فضا از سایر کشورها باشد و یا نگران امنیت اطلاعات مورد تبادل در فیبر استیجاری باشد، می تواند هم ترانزیت اطلاعات خود را بدون نگرانی و با اعتماد به نفس ملی و اطمینان کامل انجام دهد و هم درآمدزایی خوبی برای کشور داشته باشد.
بنابراین، انتقال پنهای باند، می تواند ایران را به یک هاب قوی منطقه ای تبدیل کند که البته دلیل آن نیز کوتاه کردن مسیری است که کشورهای منطقه در صورت استفاده از فیبر ایران، برای اتصال به سایر نقاط می بایست طی کنند. تثبیت جایگاه ایران در سال 1404 به عنوان هاب منطقه ای برای ارتباطات زیر ساختی مخابراتی و انتقال داده ها یک نیاز کاملا جدی و ضروری است و در زمره نیازهای اساسی جامعه قرار گرفته است.
ایران با توجه به شرایط یاد شده می تواند در زمینه نقل و انتقال اطلاعات به هاب منطقه تبدیل شود و با توجه به قراردادهایی که با کشورهای منطقه منعقد شده است طی چند سال آینده کشورمان یکی از رقبای جدی کانال ارتباطی خواهد بود که از کانال سوئز عبور می کند و بخش عمده از ترافیک دیتا را به خود اختصاص می دهد. به طور کلی ایران از نظر موقعیت جغرافیایی در وضعیت مطلوبی قرار داشته و مزیت‌های فراوانی را برای تبدیل شدن به هاب ترانزیت و هاب لجستیک برای منطقه غرب آسیا داراست.
این موضوع را با تاکید بر این نکته به پایان می‌رسانم که تبدیل شدن ایران به هاب لجستیکی/تجاری منطقه و جهان قطعا می‌تواند به عنوان یک اهرم بسیار قوی پیشگیرانه در مقابل تحریم‌های غیرمنصفانه بین‌المللی و کشورهای غربی عمل کرده و استقلال را برای کشورمان به ارمغان بیاورد. چرا که وقتی ایران شاهراه ارتباطی و هاب تجاری خیلی از کشورهای دنیا باشد و تعاملات تجاری بین این کشورها از بستر ایران صورت گیرد، بدون شک، دیگر حذف کردن ایران از صحنه تجارت بین‌الملل امری غیرممکن خواهد بود و ایران از قدرت چانه‌زنی بالایی در صحنه‌های بین‌المللی برخوردار خواهد شد، بدون اینکه مجبور باشد برای جلب حمایت کشورها به آنها امتیازات ویژه‌ای بدهد.
*رمضانعلی سبحانی فر، رئیس کمیته مخابرات مجلس شورای اسلامی
No tags for this post.