در رویکرد جدید، میکرولیترهای مایع حاوی یک دارو به داخل ریه تزریق و به عنوان فیلمی نازک در ناحیه از پیش تعیین‌شده گذرگاه ریه توزیع می‌شوند؛ این محلول سپس به صورت موضعی جذب می‌شوند. این رویکرد درمانی برای درمان بیماری‌های ریه بسیار کارآمدتر است.
ریه‌ها در مقابل بسیاری از بیماری‌ها از جمله فیبروز کیستیک، سرفه، بیماری انسدادی مزمن ریوی و سرطان ریه آسیب‌پذیرند و هم‌اکنون توسط داروهای خوراکی یا استنشاق آئروسل درمان می‌شوند.
به منظور رسیدن به سطوح درمانی در یک مکان پاتولوژیکی، پزشکان باید مقادیر بزرگ دارو را به ریه تحویل دهند که این امر می‌تواند موجب بروز اثرات جانبی مختلف به اندام‌های دیگر بدن شود. بیماری‌های ریوی می‌توانند در صورت تزریق داروی موردنظر به صورت موضعی به محل پاتوژنیک در ریه و با دوز دقیق موردنیاز، به طور کارآمدتری درمان شوند.
دانشمندان معتقدند تزریق میکروحجم‌هایی از مایع، امکان تراکم‌های داروی قابل پیش‌بینی در محل موردهدف را فراهم کرده و میزان داروی موردنظر برای درمان کارآمد بیماری و همچنین اثرات جانبی داروها را کاهش می‌دهد.به گزارش ایسنا، جزئیات این تحقیق در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا ارائه شد.
No tags for this post.