داروهای ضد روان پریشی شایع ترین درمان برای افراد مبتلا به شیزوفرنی است.
تخمین زده می شود که حدود 1.1 درصد از جمعیت آمریکا به شیزوفرنی مبتلا باشند. شیزوفرنی یک اختلال مزمن روانی است که از علائم آن اختلال در تفکر صحیح ، هذیان، توهم و حرکات آشفته بدن است.
هنوز علت واقعی ابتلا به شیزوفرنی مشخص نیست و در نتیجه درمانی برای این اختلال وجود ندارد و درمان های فعلی تنها بر کاهش علائم این وضعیت تمرکز دارند.
داروهای ضد روان پریشی اولین تجویز برای افراد مبتلا به شیزوفرنی هستند؛ این داروها با تغییر اثرات مواد شیمیایی در مغز که بر رفتار، حالت روحی و احساسات تاثیر می گذارند مانند دوپامین و سروتونین موجب کاهش علائم شیزوفرنی می شوند.
در یک مطالعه محققان دانشگاه برشا در ایتالیا اثر داروهای ضد روان پریشی نسل اول و نسل دوم را بر ساختار مغز هزار و 155 فرد مبتلا به شیزوفرنی بررسی کردند و نتایج آن را بررسی ساختار مغز 911 فرد سالم مقایسه کردند.
محققان متوجه شدند، مغز افراد مبتلا به شیزوفرنی شدند که با داروهای ضد روان پریشی درمان می شدند کاهش زیادی در ماده خاکستری داشت که با افراد سالم قابل مقایسه بود.
مهمتر اینکه محققان متوجه شدند که استفاده طولانی مدت از داروهای ضد روان پریشی نسل اول با کاهش زیاد حجم ماده خاکستری مغز ارتباط داشت درحالیکه مصرف طولانی مدت داروهای ضد روان پریشی نسل دوم این ارتباط را نشان نمی داد.
این مدرک نشان می دهد که درمان با داروهای ضد روان پریش در کاهش حجم ماده خاکستری مغز افراد مبتلا به شیزوفرنی نقش دارد اما این تاثیر را نمی توان تعمیم داد، زیرا به نظر می رسد این ارتباط در خصوص داروهای ضد روان پریشی نسل دوم کمتر است.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی مدیکال نیوز تودی، یافته های این مطالعه در مجله Biological Psychiatry منتشر شده است.
تاثیر منفی داروهای ضد روان پریشی بر ساختار مغز
