این تیم تخصصی اظهار داشتند: تاثیر حفاظتی زندگی در چنین محیط‌هایی از یک نوع پروتئین ضدالتهابی خاص به نام A20 ناشی می‌شود که بدن در تماس با گرد و غبار مزارع تولید می‌کند.
یافته‌های این مطالعه می‌تواند گام رو به جلویی جهت تولید واکسن مقابله کننده با آسم باشد. در این بررسی متخصصان ابتدا تعدادی موش را برای مدت دو هفته و یک روز در معرض نوعی ترکیب باکتریاییِ استخراج شده از گرد و غبار موجود در زمین‌های کشاورزی به نام «اندوتوکسین» قرار دادند. سپس همین موش‌های آزمایشگاهی را در معرض گرد و غبار خانگی آلرژی‌زا که موجب بروز آسم در افراد می‌شود، قرار دادند و مشاهده کردند موش‌هایی که در تماس با «اندوتوکسین» بودند به مشکلات آلرژیک دچار نشدند.
بررسی‌های بیشتر نشان داد: قرار گرفتن در معرض «اندوتوکسین» موجب می‌شود قابلیت سلول‌های بافت پوششی ریه این حیوانات که مولکول‌های پیش‌التهابی تولید می‌کنند از بین برود و در نتیجه سلامت موش‌ها حفظ شود. هر چند این تاثیر حفاظتی تنها با وجود پروتئین A20 عمل می‌کند.
نویسنده این مطالعه گفت: زمانی که پروتئین A20 در غشای مخاطی ریه غیرفعال شود، گرد و غبار مزارع و زمین‌های کشاورزی قادر نخواهد بود که واکنش‌های آلرژی‌زا و حساسیت‌زا را کاهش دهد.
به گزارش ایسنا، نتایج این یافته در نمونه‌های انسانی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد افرادی که از آلرژی و آسم رنج می‌برند دچار کمبود پروتئین حفاظتی A20 هستند و به همین دلیل در برابر مواد آلرژی‌زا به شدت واکنش نشان می‌دهند.
No tags for this post.